پیله کرده ام به تو !

نمی دانی پروانه شدن در آغوشت چه عالمی دارد !

ساده ی ساده ...

از دست می روند ..!

همه ی آن چیز ها که .....

سخت سخت ... به دست آمدند !..

به سلامتیه اون رفیقی که مجازیه

امـــــــــــا

یه جوری واست سنگ صبوره

که همه رفیقای واقعیت به گرد پاش نمیرسن !!!

من دلم می خواهد

ساعتی غرق درونم باشم!!

عاری از عاطفه ها

تهی از موج و سراب

دورتر از رفقا…

خالی از هرچه فراق!!

من نه عاشق هستم ؛

و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من

من دلم تنگ خودم گشته و بس…!

دلخــــور که میشَـوم , بغـض میــکنم می آیم پشـت صفحـه ی مانیتــورم

کامنـت مینویسـم ُ صورتک میگــذارم صورتکی که میخنـدد و پشتـش قایم میشــوم

که فکـــر کنی میخنــدم و بخنـــدی... اشکهایم میـــــــآیند و من مدام با

صورتک مجازی ام میخندم

گاه

سکوت بیجا

همه چیز را بر باد میدهد!

همانگونه که حرّافی تمام آرامش را!

دوست خوبم

دعامیکنم که هیچگاه چشمهای زیبای تورا

درانحصارقطره های اشک نبینم

دعامی کنم که لبانت رافقط درغنچه های لبخندببینم

دعامیکنم دستانت که وسعت آسمان وپاکی دریاوبوی بها راداردهمیشه ازحرارت عشق گرم باشد

من برایت دعامیکنم که گل های وجودنازنینت هیچگاه پژمرده نشوند

برای شاپرک های باغچه خانه ات دعامیکنم

که بالهایشان هرگز محتاج مرهم نباشند

من برای خورشیدآسمان زندگیت دعامیکنم که هیچگاه غروب نکند

در زندگیت به کسی اعتــــماد کن ،

که به او ایمــــان داری نه احســاس . . .

دگر حس شقایق را نداری

هوای قلب عاشق را نداری

از آن چشمان خونسرد تو پیداست ،

که قلب تنگ سابق را نداری . .

خـــــــــدایــــا

مـےتونَـم چـَند لَـح ـظــہ بـاهـاتـ خَلـوَتــــــــــ کـُنـــَم؟

قـولـ مـ ــے دَهـَم

بيـشـتَر اَز چَ ـند لَـحظـہ وَقـتـت را نَـگـيـرَم

گـــوشِـتـ ُ بــيار جـ ِلـــو...

بيــا نَـزديــکـ ـتَـد...

مـَـن خَ ـستـ ِه اَم

مــےشنَوـے؟

حالا اشکهایم هم شبیه تو شده اند!

دلتنگ که می شوم ، نمی آیند...

سکــــوت و صبـــوري ام را...

به حساب ضعف و بي کسي ام نگذار...

دلم به چيزهايي پاي بند است...

که تـــــو يادت نمي آيد......

دل است دیگر...

بگذارد بگریــــد...

تا بداند هر آنچه خواست

داشتنی نیست...

اگر روزی داستانم رو نقل کردی بگو: بی کس بود ولی کسی رو بی کس نکرد

تنها بود ولی کسی رو تنها نذاشت دلشکسته بود اما دل کسی رو نشکست کوه غم

بود ولی کس رو غمگین نکرد وشاید بد بود ولی....!!!!!!!! برای کسی بد

نخواست.....

گاهی دست خودم را میگیرم، می برم هوا خوری

یاد تو هم که همه جا با من است…

تنهایی هم که پا به پایم، می دود…

میبینی؟!

وقتی که نیستی هم، جمعمان جمع است…

آدَم نِميدانَد کِي آخَريْن بْار اسْت ...

مَن چْيزي نِميگويَم ...

تُو هَم چيْزي نَگُو ...

بُگذار حِسي کِه بِيْنِ دَسْت هْايِ تُو ...

تْا مَن جْاريسْت ...

تْاريْخ و تَقويْم سَرَش نَشَوَد ...

گاهی وقت ها تو زندگی میرسی به یه جایی که بن بست نیست اما دیگه … مقصد نداری

بچه که بودیم شبا فکر میکردیم فردا چه بازی بکنیم ، الان فکر میکنیم فردا زندگی قراره چه بازی باهامون بکنه

مهربان باش

با شروع هر صبح ... فکر کن تازه به دنیا آمدی ...

مهربان باش و دوست بدار ..... شاید که فردایی نباشد .

به انتهاي بودنم رسيده ام... اما... اشك نمي ريزم... پنهان شده ام پشت لبخندي كه درد مي كند...

مثل کشیدن کبریت در باد

دیدنت دشوار است

من که به معجزه ی عشق ایمان دارم

می کشم اخرین دانه کبریتم را در باد

هرچه بادا باد!!!

آنقدر خـــسته ام که حاضرم ســـرم را روی تکه سنگی بگذارم وبخوابم اما .

. . به دیوار وجودت که بارهــــا بر سرم آوار شد تکیه ندهم .

تــنهایــی یعنی ؛ ذهنم پــر از تو ، خــالی از دیگران است ...

اما کنارم خــالی از تو ، پــر از دیگران است.......

دلم میخواهد دفتر مشقم را باز کنم و دوباره تمرین کنم ؛

الفبای زندگی را ..

میخواهم خط خطی کنم تمام آن روزهایی که دل شکستم و دلم را شکستند .

دلم میخواهد اگر معلم گفت در دفتر نقاشی تان

هر چه میخواهید بکشید

این بار تنها و تنها نردبانی بکشم به سوی تو !

دلم میخواهد این بار اگر گلی را دیدم آن را نچینم . دلم میخواهد ... می

شود باز هم کودک شد ؟؟؟؟ .. راستی خدا! دلم ، فردا هوای امروز را می کند؟؟

آدمـ هـا مـے آینـد

زنـدگـے مـے کننـد

مـی میـرنـد و مـے رونـد …

...

امـا فـاجعــہ ـے زنـدگـے تــو

آטּ هـنگـامـ آغـاز مـے شـود کــہ آدمـے مـے رود امــا نـمـے میـرد!

مــے مـــانــد

و نبـودنـشـ در بـودטּ تـو

چنـاטּ تــہ نـشیـטּ مـے شـود

کــہ تـــو مـے میـرے!!

نــپـــرس

هیــــچ نپــــرس از دلــــم

هـــمــین " چـــه خبــــر "

هـــمــین " چـــه میکنـــی ایـــن روزهــا "

ســـوال بـــدی اســت !

دیـــــــــگر باشکر یا بدون شکر چه فرق میکند از وقتی فنجان بی وفایی

های دنیا را سر کشیده ام دهـــــــــــانم طعم تلخ روزمرگـــــــــی میدهد

هـــمــیــشــه نــــه ولــــی گـــاهـــی مــیــان بـــودن و

خـــواســتـن فـ ـاصـلــه مـــی اُفــتــد وقـ ـتــهــایـــی هـــســت

کـــه کــســی را بـــا تــمـــام وجــــود میخواهــــی ولــــــی

نــــبـــــــایــــد کــنـــارش بــــاشـــی ...

" خدای من ! چرا گریه می کنند؟! درک کردن من انگار سخت تر از از دست

دادنم بود ... قبول ! کمتر از آنها نفس کشیدم ٬ اما به اندازه آنها درد

کشیدم ... چرا وقتی کسی از پیششان رفت ٬ تازه می فهمند که بود ؟! ... خود

را مسخره کرده اند یا مرا ؟! "