یک ﻧﻔـــــــــﺮ ﺩﺭ ﻫـﻤﯿﻦ ﻧﺰﺩﯾﮑــﯽ ﻫـــــــــﺎ

ﭼــﯿﺰﯼ ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﯾﮏ ﺯﻧــﺪﮔﯽ 

ﺑـــــــــﺮﺍﯾﺖ ﺟـــــــــﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﺧﯿﺎﻟـــﺖ ﺭﺍﺣﺖ ﺑـــــــــﺎﺷﺪ

ﺁﺭﺍﻡ ﭼﺸﻤﻬـــــــــﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﺒــﻨﺪ

ﯾﮏ ﻧﻔـــــــــﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺮﺍﻧـــــﯽ ﻫﺎﯾﺖ ﺑﯿـــــــــــﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ

ﯾﮏ ﻧﻔـــــــــﺮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫـــــــــﺎﯼ ﺩﻧﯿــﺎ

ﺗـﻨﻬــــــــــﺎ ﺗـــﻮ ﺭﺍ ﺑـــــﺎﻭﺭ ﺩﺍﺭﺩ

ﻓـﻘـــــﻂ ﺗــــــــــــﻮ ....

چگونـﮧ دست ِ دلم را بگیرم و

در ڪنار ِ دلتنگیهایم قدم بزنم

در ایــלּ خیاباלּ

ڪـﮧ پر از چراغ و چشمڪ ِ ماشینهاست

نـﮧ آقایاלּ ،

مسیر ِ مــלּ با شما یڪے نیست

از سرعت ِ خود نڪاهےد

مــלּ آداب ِ دلبرـے را نمے دانم. . .

گاهی بی بهانه دلم برایت می گیرد

نمی دانم دلها بهانه گیرند

یا بهانه ها دلگیر….!؟!

کلمات هم شده اند بازیچـــه مـــــــــــــن و تـــــــــــــو !

مـــــن برایِ تــــو می نویسم ...

تـــــــو برایِ او مـــی خوانی !!!

بگذار هرکجا تنفراست بذرعشق بکارم هرکجا آزادگی هست ببخشایم وهر

کجا غم هست شادی نثار کنم الهی توفیقم ده که بیش ازطلب همدلی همدلی کنم بیش

از آنکه دوستم بدارند دوست بدارم زیرا در عطا کردن است که ستوده می شویم و

در بخشیدن است که بخشیده می شویم 

عکست را که نگاه میکنم انگار

قرن هاست که میشناسمت

خیلی دلم هوایت را میخواهد ...

هوای دلی را میخواهد که هوایم را ندارد این روزها ..

از تمامـ دنیا فقط یکـ " در " می خواهمـ ؛ کـ حرفهایمـ را بـ او بگویمـ

تا " دیـــــوار " بشنــــود و دیـــــوار " موشـــــی " داشته باشد ؛ و

موشـ " گوشـــــی " تا حرفهایمـ را بـ گوشـ تو برساند ...

آره راستـــ استـــ

تمــــام چيز‍ی كــ بايد

از زنــدگـــی آمـــوختـــ

تنهـــا يكـــ كلمـــه استــ

" ميــــــگذرد "

ولـــی دق ميدهـــد

تـــا بگذرد....

پس ميگويم

" روزگـــار هميشه خوب ميگذرد

البتــه نــــه بـــ ـــرای مـــن

بلكـــه از روی مــــ ــن "

تمام جهنم در یک کلمه وجود دارد: تنهایی.

ویکتور هوگو

از خودم بدم آمد ، وقتی که به پسرک گفتم : کفش هایم را خوب رنگ کن و او گفت : خاطرت جمع باشد مثل سرنوشتم برایت سیاه می کنم

از خودم بدم آمد ، وقتی که به پسرک گفتم : کفش هایم را خوب رنگ کن و او گفت : خاطرت جمع باشد مثل سرنوشتم برایت سیاه می کنم

اگر کسی را نداشتی که به او بیندیشی به آسمان بیندیش

چون در آسمان کسی هست که به تو می اندیشد .

ایــن روزهـــآ

بیشــتر از هــر زمــآنی

دوسـتــ دارمــ خــودمــ باشــمــ !!

دیگــر نـه حــرص بدســت آوردنــ را دارمــ

و نه هـــراس از دســت دادنــ را ..

هرکـــس مـــرا میـــخواهد بـخـــآطــر خــودمــ بخواهــد

دلــم هـــوای خـــودم را کـــرده اســت ..

دیگر هیچ زمینی را به امید مترسک

به زیر کشت نخواهم برد

چرا که خود به چشم خویش دیدم

یک آسمان کلاغ زیر سایه ی مترسک

باران به آن قشنگی را به تمسخر گرفته بودند.....

فقط اسمی به جا مانده، از آنچه بودم و هستم

دلم چون دفترم خالی، قلم خشکیده در دستم

گره افتاده در کارم، به خود کرده گرفتارم

به جز در خود فرو رفتن، چه راهی پیش رو دارم

رفیقان یک به یک رفتند، مرا با خود رها کردند،

همه خود درد من بودند، گمان کردم که همدردند …!

آیینه پرسید: که چرا دیر کرده است ؟

نکند دل دیگری او را اسیر کرده است ؟

خندیدم و گفتم : او فقط اسیر من است

تنها دقایقی چند تاخیر کرده است .

آیینه به سادگیم خندید و گفت :

احساس پاک ، تو را زنجیر کرده است

گفتم : از عشق من چنین سخن مگوی

گفت: خوابی ! سالها دیر کرده است

در آیینه به خود نگاه می کنم آه !!!

عشق تو عجیب مرا پیر کرده است

راست گفت آیینه که منتظر نباش ،

او برای همیشه دیر کرده است …

بــــــهانه گـــــــیر زبــــــــــان نفهم …

دلـــــــــــم را مـیگویـــــــــــــم … !

آخــــــــر تــــورا از کـــــــجا برایش بـــــــــیاورم …

دلم دیگر به زندگی گرم نیست

مادر می‌گوید : باید کمی به خودت برسی !

اما چگونه ؟ وقتی از هر طرف میروم به تو می‌رسم ؟! 

از همان کودکی به ما هشدار دادند و جدی نگرفتیم …

یادت هست ؟

در دفتر مشقهایمان خطوط فاصله همیشه قرمز بود !

عمو خسرو .... بیا و با همـون لحن مخصوص خودت ... همـونطوري که

توي "خانه‌ي سبز" ميگفتي... به اينا بگو.. چه معني داره تو اين دنيا کسي با

کسي قهر باشه.. چه معني داره تو اين دنيا کسي تنها باشه.. چه معني داره تو

اين دنيا دل بعضي ها اينقدر تنگ باشه.. چه معني داره تو اين دنيا دل بعضي

ها از سنگ باشه.. چه معني داره تو اين دنيا زندگي کردن اينقدر سخت باشه..

محبت تو را می پذیرم بی آنکه دغدغه فردا داشته باشم؛

چون می دانم فردا بیش از امروز دوستت خواهم داشت

فرقی ندارد …

شرق یا غرب …

شمال یا جنوب …

من تو را به هر جهت دوست دارم هنوز

گیرم که باران هم آمد…

همه چیز را هم شست…

هوا هم عالی شد…

فایده اش برای من چیست؟

هوای دل من بی تو پس است

دنبال بهانه نگرد عزيزکم ...!!!

چشم که گذاشتم؛

برو ...!!!

هر وقت خواستي برگرد ...!!!

من ...

تا بي نهايت شمردن را بلدم !

پینوکیو کجایی ؟ یادت بخیر … اینجا هر روز “دماغ ها” کوچکتر می شود و دروغ ها بزرگتر !

لبخند تو تمام تعادل شهر را به هم میریزد! تو بخند من شهر را دوباره میسازم..

وقتـــی دو نفـــر از هـــم جـــدا میشـــن ....

دیگه نمیتونن مثل قبل دوستـــ باشن ؛

 چون به قلب همدیگه زخم زدن !

نمیتونن دشمن همدیگه باشن ؛

 چون زمانی همو دوستـــ داشتن!

تنها میتونن آشنا ترین غریبه برای همدیگه باشن ...!

ﭼﻪ

ﺑﻴﺸﻤﺎﺭ اﺳﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﭼﻪ ﻣﺤﺪﻭﺩ اﺳﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻴﻢ و ﭼﻪ ﺩﻗﻴﻖ اﺳﺖ

ﺳﺎﻋﺖ ﺩﻳﻮاﺭﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺷﻌﺎﻉ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﻴﭽﺮﺧﺪ و ﺩﻗﻴﻘﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺭا ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻴﺪﻫﺪ و ﻫﻤﻴﻦ

ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺭا و ﻫﻤﻴﻦ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺭا …

راستش را بخواهی

فاجعه ی رفتن “او”

چیزی را تکان نداد…

من هنوز هم چای میخورم

قدم میزنم

هستم!

اما

تلخ تر…

تنهاتر…

بی اعتمادتر…

گل گرفته ام تا اطلاع ثانوی در قلبم را ، لطفا نگوید کسی “دوستم داشته باش”

این یک قلم جنس را نداریم … تمام شد … من تعطیلم !

خـــــدایا مــرا از خـــودم رهــــا کـــن چـــون هـیـچکـس مــرا انــدازه ی خــودم آزار نـــداد...