يه وقتايي دلت ميسوزه،

يه وقتايي دلت ميشكنه،

يه وقتايي دلت ميگيره،

اما خدا نكنه سه تاش با هم اتفاق بيفته ...

خدایـــــــــــا :کم آورده ام ،

صبری که داده بودی تمام شد ،

ولی دردم همچنان باقیست !!!

بدهکار قلبم شده ام ،

میدانم شرمنده ام نمیکنی؛

باز هم صبـــــــر میخواهم

پرنده ها رفته اند

ابرها آب شده اند

دیگر برایم فرقی نمی کند

بگذار پنبه شود خوابهای زیر سرم......

گل های این بالش مصنوعی ست...

غم دانه دانه می افتد روی گونه هایم ، آری شور است طعم نبودنت !

خسته شدم

آنقدر که تنهایی به همه چیز فکر کردم

خسته شدم

آنقدر به جای بقیه فهمیدم

و پایان داستان همیشگی

از خواسته هایت صرف نظر کن

به کناری برو

تا ادامه دهی.

روزگاری تنهایی ام رادر آغوش می گرفتم و

به کنجی می رفتم

مبادا دست نامحرمی به آن برسد

و حال

آن را در مشتم گذاشته ام

و به هر نامحرمی تعارف می کنم

این روزا دلم میخاد برم ی گوشه

 پشت ب دنیا بشینم

 و 

بگم من دیگه بازی نمیکنم...

          بُـغـض ...       

       http://uploadpa.com/beta/12/c42bu5i08bbj1hxpcxap.mp3

می پسندم زمستان را که معافم میکند از پنهان کردن دردی که در صدایم می پیچد

و اشکی که در نگاهم می چرخد و به همه می گویم سرما خورده ام.

همیشه لبخند می زنم تا تمامی غم هایم را پنهان  کنم

نمی خواهم بدانی درد با تو نبودن وسعتی است به اندازه تمامی غم  های عالم

بی حس شده ام از درد !

از بغــض !

فقط گاهـی

خـط ِ اشکی …میسـوزانـد صـورتـم را...

وقتــــی یک آدم رو به انـــدازه ی یک دنیـــا واسه خودت بزرگ میکـــنی..

کوچکــــترین اشتبـــاهش بزرگتـــرین ضربــه ی زندگی رو بهت میـــزنه !!

همیشه روبه نور بایست،اگرمیخواهی تصویر زندگی ات سیاه نیفتد*

همیشه خودت رانقد بدان تادیگران تورابه نسیه نفروشند*

  سعی کن استاد تغییر باشی نه قربانی تقدیر*

  درزندگیت به کسی اعتماد کن که بهش ایمان داری نه احساس*

وهرگزبخاطر مردم تغییر نکن!!!

این جماعت هرروز تورا جوردیگری میخواهند*

مردمان شهری که همه در آن میلنگند به کسی که راست راه میرود میخندند...*

 پشت میدون مین زمین گیر بودیم!

چند نفر داوطلب شدن با رفتن روی مین معبر بازکنن

یکیشون چند قدم که رفت برگشت.....

فکر کردیم ترسیده!!!!

پوتیناشو داد به هم رزمشو گفت:

تازه از تدارکات گردان گرفتم...حیفه بیت الماله!!!

پابرهنه رفت.....

کاش آنروز که از من مینوشتی...

به لحظه های رفتنت هم فکر میکردی...

حالا نیستی

و من ماندمو یک مشت دست نوشته اشک آلود..

مرا با خود ببر..

شیشه ی پنجره را باران شست

از دل من اما ، چه کسی نقش تو را خواهد شست ؟

میچرخـــــاندم  حول

ِ مــــدار ِ دلتــــنگی ، زمـــان..

 بی تو چه

تهـــوع آورست  این چـــرخ و تــــاب

 برگــــــــرد  دلـــم 

ســـکون و آرام ِ دل تورا  میــــخواهد...

دلتنگم

مثل ماه

که بدون نیمه اش

هر شب لاغرتر می شود…

درد می کشمــــ . . . درد !!!

هم تلخ است هم ارزان !!

همــــ گیراییش بالاستـــــــــــــــ !!!

هم اینکه تابلو نمی شومـــ و رفیقی که مرا به درد معتاد کرد ، نا باب نبود !!!

اتفاقا بابِ بابــــــــــ بود !!!

فقط نگفته بود که ماندنی نیست . . . همـــــــــــــــــــــــ ــــــــین !!!

من توراهنوز مثل تمام شدن مشق شبم دوست دارم...

ته فنجان قهوه ام

         عکس کفشهای توست...

            فقط نمیدانم می آیی یامیروی...!     

نگاهت کافیست تادوباره درهوای آمدنت بمیرم...توهمیشه دعوتی رأس ساعت دلتنگی...

رفیق!!! دلتنگ که شدی پیش من بیا... کمی غصه هست باهم میخوریم!

درونم غوغـــــاستــــــ ...

ساده میشکنم ...

حتی بــــایکــــ تلــــــنگــر کــوچکـــــ ...

اینگونه نبودم.........

شـــــــدم ...

واژه هایم رنگ باران دارد وقتی از تو مینوسم قلبم خیس دلتنگی است و چشمانم طوفانی...

به خودم قول می دهم که فراموشـت کنم !

وقتی صبح می شود تو را که نه،

ولی !

قولم را فراموش می کنـــم !

عادت میکنم...

                                       خدایا!یاخیلی برگردون عقب یابزن بره جلو ...

                                                                         اینجای زندگی دلم خیلی گرفته...!!

ساده براي خودم ...

برای ِ آدمی که دلگیر است جمعه از همان شنبه صبح ِ زود شروع می شود ...

مهم نيست ڪه ديگر باشـے یا نه

مهم نیست کــه دیگر دوسم داشته باشـے یا نه

مهم نیست ڪه دیگر مرا به خاطر بیآورے یآ نه

مهم نیست ڪه دیگر تورا بـا دیگرے میبینم یــا نه

مهم اینست ڪه زمــانے که تنهآ میشوے

زمــانـے کــه دلت گرفت چگونه و با چه رویـے

سر به آسمان بلند میکـنـے و میگویـے

خدایا مـن ڪه گنآهـے نکــردم ...

 پس چه شد ...

سکوت مرا

ببارباران کمی آرام.........

که پاییز هم صدایم شد

که دلتنگی و تنهایی رفیق باوفایم شد

ببار باران......

بزن برشیشه ی قلبم، بکوب این شیشه رابشکن

که دردکمتری دارد اگربا دسته تو باشد

ببارباران.....

که تااوج نخفتن هامدام باریدم از یادش

ببار باران..درخت وبرگ خوابیدن

اقاقی..یاس وحشی..کوچه هاروزهاست خشکیدن

ببارباران..جماعت عشق را کشتن

کلاغابوته ی سبز و فارابی صدا خوردن...

ولی باران توبامن بی وفایی.......

توهم تاخانه ی همسایه می باری و تامن....

می شوی یک ابرتوخالی

ببارباران........

ببارباران..................که تنهایم

دلتنگم...

       برای کسی که مدت هاست بی آنکه باشد هرلحظه"زندگی اش" کرده ام...

دیشب آغوش گرمی را احساس کردم ...

برگرد...

تنهایی دارد جایت رامیگیرد...

وقتی بامشتهایش قلبم رامیشکست...همه ی فکرم این بود که مبادا دستانش زخمی شود...!!!