بعد از اين بر دفترم نقش کبوتر می کشم

نيمه شب گاهی از این روی زمين پر می کشم....

همه آدما به اندازه خودشون مشکل دارن و سختی می کشن ، به قول بابام "مشکل واسه آدم زنده هست ، آدم وقتی بميره

که دردی رو حس نمی کنه"

يا به قول يه بنده خدايی ميگه زندگی بعضی وقت ها شلاق به آدم می زنه تا بدونه که هنوز خون تو بدنش

جاری هست...

آدم وقتی نوک انگشتش می سوزه فکر ميکنه بدترین درد همينه ، دندونش که درد مي گيره ميگه اين بدترین

درده ،

پيش خودش به ديگران ميگه...

تا تورا حالی نباشد همچو ما

حال ما باشد تو را افسانه بيش...

هزار مدل درد ديگه رو تجربه می کنه و باز همين حرف رو ميزنه "این بدترين درده" ....

حالا

درد اين که ادم خودشو گم کنه چقدره ؟

اين بدترين درد دنياست؟

يا

گم شديم گر در ميان خويشتن

جستجويی لازم است..........نازنين ها از سياهی تا سپيدی را سفر بايد کنيم...