سلام. خوبید؟ خوشید؟ بهترید؟ سلامتید؟ چخبر؟
دوستان سال نو نزدیکه. امسال بعد از چندسال، تحویل سال برام متفاوته. با افکاری متفاوت. انگیزه هایی متفاوت. برنامه هایی که برای امسال دارم با برنامه هایی که تا بحال داشتم کاملا متفاوته. دنیای عجیبیه. طی سه دیقه ساختاری با قدمت سه سال میشکنه. این نشون میده نمیشه رو هیچ چیز و هیچ کس اساسی حساب کرد. پس تنها باید رو خودمون و خدامون حساب کنیم
من هر سال از زندگیم رو موقع تحویل سال یه اسمی روش میذارم و تصمیم میگیرم اون سال اولویت و برنامه های اصلیم روی همون موضوع خاص باشه و واقعا طول سال رو برای تحقق اون هدفم تلاش میکنم. اینبار تصمیم گرفتم اسم سال جدیدم رو بذارم اعتمادبنفس و خنده. اعتمادبنفس دارم ولی بنظرم در اجتماع از اعتمادبنفس کافی برخوردار نیستم،در صورتیکه برای رسیدن به اهدافم نیاز به اعتمادبنفس فوق العاده ای دارم. خنده هم دارم ولی بیشتر لبخنده. میخوام لبخندامم تبدیل به خنده بشه. یعنی یسره بخندم، طوری که دیگران منو یه دیوانه تلقی کنن. این هم نیاز دیدم باشه تا هیچی نتونه از پا در بیارتم. هر بلایی سرم اومد فقط بخندم. دیوانه بودن مزایایی هم داره، حداقل مزایاش اینه که هیچکس زیادی بهت نزدیک نمیشه و از این بابت خیالت راحته که خودتی و خدای خودت.
راستی اینو بهتون نگفته بودم. من تولدم 25 دی هستش و جالبه بدونید طی این چند سال مبارک ترین ماه سال برام دی بوده و تلخ ترین ماه بهمن بوده. یعنی تا قبل از روز تولدم اتفاق های نسبتا خوب برام رقم میخوره ولی بعد از سالگرد تولدم یعنی بهمن ماه شروع میشه هرچی اتفاق های تلخه. مثلا همین بهمن ماه تلخ ترین اتفاق امسالم رقم خورد، مثل چندسال پیش که اتفاق تلخی مشابه این در ماه بهمن برام رقم خود که اونم تلخترین اتفاق سالم بود. خلاصه داریم بزرگ میشیم،رشد میکنیم،به هر قیمتی. مهمتر اینکه داریم تجربه کسب میکنیم، تجربه های گرانبها.
از همین جا به همه افراد خوشبخت تبریک عرض میکنم، به همه اونایی که امسال خوشبخت شدن و همه اونایی که قراره سال آینده خوشبخت بشن. آرزو میکنم همه خوشبخت بشن و ما هم از خوشبختی دیگران مسرور و شادمان بشیم.
راستی کاربر مهندس رو که یادتون نرفته؟ متاهل شده. از همینجا براش صبر فراوان رو آرزومندم از شوخی گذشته مبارکش باشه. یکی دیگه از بچه های جنبش هم بدین گونه پرواز کرد
از این بعد اگه از بچه های جنبش کسی قاطی جمع متاهل ها شد همینجا بگید تا شیرینیمون رو ازش بگیریم

توصیه برا سال جدید
دوستان به حس ششمتون احترام بذارید
حسس ششم یه قدرت یا درک ماورای طبیعه هستش. حسی که بنظرم رابطی هست بین ما و خدامون و از این طریق هستش که خدا قبل از هرچیزی بهمون تذکر لازم رو میده.
خداروشکر خدا هرچیزی رو ازم گرفته ولی قدرت بالایی از حس ششم رو بهم داده. اطرافیان خیلی نزدیکم از این حس خبر دارن. اما مسئله مهم اینه که هرجایی به حس ششمم احترام گذاشتم موفق بودم و هرجایی احترام نذاشتم ناموفق.
مثلا یه روزی حس ششمم بهم گفت همه رفتنی هستن و اینو رو زبون من جاری کرد که: تو هم یه روزی میری ، ولی خب من به حس ششمم احترام نذاشتم ولی مثل همیشه حس ششمم صادق بود و من ناموفق بودم.
خوب شد به اینجا رسیدیم، توصیه دوم:
همیشه اینو در مورد اطرافیانتون بجز پدر و مادرتون در وجود خودتون تکرار کنید: تو هم یه روزی میری.
دلیلش اینه که جز خدا هیچکسی موندنی نیست. همیشه لحظه آخر باز میرسید به خدا. اون موقعی که فکر میکنید همه چیز و همه کس رو دارید ازش فاصله میگیرید و فکر میکنید همه با شما هستن، در صورتیکه لحظات آخر که از تنهایی دارید دق میکنید باز میرسید دم خونه خدا. پس همه یه روزی میرن جز خدا. طوری رفتار کنیم که روی بازگشت به سمت خدارو داشته باشیم. یادمون باشه آدما همه خوبیامونو با یه بدی فراموش میکنن ولی خدا همه بدیامونو با یه خوبی فراموش میکنه.

تا چند روز دیگه اگه سرم خلوت بشه قصد دارم قلم خاصم رو نو و شیک کنم و با انگیزه فراوان همیشه بروزش کنم.

مراقب خودتون باشید.شبخوش. یاعلی

سلام علیـــــــــــــــکم...

بعد از چند ماه نمیدونم چرا امشب دلم هوای اینجا رو کرد!

خوب هستید آقای بیات؟

انتظار ندارید که من همه اینایی که نوشتید بخونم؟؟

یه نگاه گذرا کردم قسمتهای مهمشو خوندم
به آقای مهندس از طرف بنده تبریک بگید ،ان شاءالله نوبت خودتون بشه

واقعا این روحیه و انرژی شما قابل تحسینه ....

منم پیشاپیش سال نو رو بهتون تبریک میگم..

اگر عمری بود بهتون سر میزنم وگرنه که حلال بفرمائید.....

سلـــــــــآم
بهله من اینجا
سال نوی همه مبارک
و تبریک به کاربرانی که متاهل شدند

ان شالله همه خوشبخت بشن...

سلام. خوب که چه عرض کنم؟ سعی میکنم خوب باشم. فعلا چاره ای جز اقتصادی شدن ندارم. فعلا باید انقدر غرق کار بشم که به هیچ چیز دیگه ای فکر نکنم تا بتونم تفکراتم رو درست بسازم
گاهی نیاز به آلزایمر داریم که خوشبختانه من بطور خفیف دچارش هستم. آلزایمر باعث میشه بی مهری ها و کینه ها رو فراموش کنی تا نکنه اینها روی اهدافت و آرزوهات تاثیری بذارن. نکنه هدفت بشه چزوندن دیگران.نکنه دنبال تلافی باشی. نکنه بخوای بی مهری هایی که میشه رو جبران کنی. باید در این مواقع دچار آلزایمر بشی. روحت که درد کنه نمیتونی درست هدفگذاری کنی، نمیتونی قشنگ آرزو کنی و مدام چرا هایی در وجودت بوجود میان. باید این روح رو برای مدتی بی حس کرد تا دردش بیفته، وگرنه این درد به استفاده از هر مسکنی ناچارت میکنه. برای بی حس کردن روح هم بهترین راه غرق کار و اقتصادی شدنه. غرق کار بودم ولی تا اطلاع ثانوی بشدت اقتصادی هم خواهم بود.
انتظار که ندارم همه متن رو بخونید. ولی خب گاهی یه دیقه وقت صرف کردن می ارزه.
راستی خط ویژه هم فیلم جالبیه ها. ببینید

این روزهای آخر اسفند جور دیگری می‌گذرد و مثل همیشه، همه چیز به خود ما بستگی دارد. هرچقدر هم که بد بوده باشی و کم بوده باشی و کم گذاشته باشی، هفته‌ی آخر اسفند که می‌شود ته دلت امیدی جان می‌گیرد از سالی که در راه است. هرچقدر هم که کوتاه آمده باشی جلوی روزگار، این حدودها که می‌شود دلت قرص است برای فردا. این وقت ها ترس از خیلی چیزها، توامان میشود با قدرتی که در دلت جوانه می‌زند، قدرتی که می‌گوید: می‌توانی... می‌شود ... باید بشود!