روزى رسول خدا - (صلى الله عليه و آله و سلم ) - در نخلستان نشسته بود، و اميرالمؤ منين (عليه السلام ) در

خدمت آن جناب بود

ناگاه زنبور عسلى به نزد آن حضرت آمد، گرد آن حضرت مى گرديد. آن جناب - (صلى الله عليه و

آله و سلم ) به اميرالمومنين - (عليه السلام ) - فرمود: ((اين زنبور مى خواهد كه ما را ضيافت كند. مى گويد كه قدرى عسل در فلان موضع گذاشته ام . اميرالمومنين - (عليه السلام ) - را بفرست كه آن را بياورد.))

اميرالمؤ منين - (عليه السلام ) - رفت ، و آن عسل را حضور

پيامبر آورد.

رسول خدا - (صلى الله عليه و آله و سلم ) - از آن زنبور پرسيد: ((خورش شما شكوفه تلخ است ، به چه سبب در درون شما شيرين مى گردد؟))

عرض كرد: آن به بركت جناب شماست ؛ زيرا كه هرگاه كه

قدرى از شكوفه در درون ما، در مى آيد، فى الحال الهام الهى به ما (وحی )مى رسد كه سه نوبت بر شما صلوات

فرستيم و به بركت آن صلوات ، شكوفه تلخ در درون ما شيرين مى شود

نام كتاب : آثار و بركات صلوات در دنيا، برزخ و قيامت