باز هم تکرار میکنم این مواردی که در حال اتفاق افتادن است را میشود فتنه92 نامگذاری کرد،این جمله را حدود یک سال پیش هم عرض کردم و در انیابهر هشدا دادم. این برای به فراموشی سپردن فتنه 88 نیست بلکه نوعی یادآوری است. این بار ما از آقای جلیلی میخواهیم موضع خود را مشخص کند و از افراطیونی که خود را منتسب به طرفداران او میدانند برائت جوید.
متاسفانه این روزها دوباره شاهد رفتارهای تند و خوارج گونه ی این افراد در تفرقه افکنی بین مسئولین و ایجاد نفاق آنها در کشور هستیم.این افراد با توهین های مکرر و رفتارهای تند و افراطی ای که دارند سعی در متسنجش کردن وضع کشور و همچنین ایجاد فضای نومیدی و یاس بین مردم را دارند،دقیقا چیزی که آرزوی دشمنان ماست. متاسفانه سخنرانی هایی از جمله سخنرانی ناامیدکننده ی آقای جنتی در نماز جمعه ی گذشته که میخواستم نسبت به آن هم واکنش نشان دهم بر این تفرقه افکنی ها و تحریک افراطیون شعله ای افزود. سخنانی که باعث میشود این فریضه ی مقدس رفته رفته توسط مردم ترک شود و این محفل خلوت و خلوت تر شود.
افراطیون افرادی هستند که حتی به سخنان رهبری هم احترام نذاشته و جلوتر از ایشان حرکت میکنند و بدتر اینکه خود را عالم به همه چیز میدانند،حرف حرف آنهاست و هرکس چیز دیگری بگوید خیلی زود کافر و منافق خواهد شد، موهای باز یک دختر در بین طرفداران رئیس جمهور از نظر آنها نشانه ی فساد اوست، در صورتیکه بی اخلاقی های فجیع اینها،انجام گناهان کبیره ای مثل تهمت توسط اینها هیچ ایرادی ندارد چون در راستای منافعشان است.
براحتی هر مسئولی را که بخواهند سنگ میزنند،هرکسی را بخواهند فحش میدهند،هرکسی را که بخواهند بین سخنانش هلهله میکنند. بدتر اینکه این افراد با گذاشتن نام حذب اللهی روی خود باعث زدگی خیلی ها از دین و مذهب میشوند.
این روزها هم با توهین های وحشتناک دستگاه دیپلماسی کشور را مور آماج حملات خود قرار داده اند.
چه شباهت خاصی، اسرائیل هم از این توافق بسیار ناراحت است. آمریکا هم میخواهد هر طور شده وادادگی در این قرارداد به ایرانیان نسبت دهد. یک حرف واحد از زبان دو دشمن،یکی داخلی و دیگری خارجی.
مشکل کجاست؟ مشکل اینجاست که دشمن خارجی شناخته شده است و هرچه بیشتر بگوید بیشتر متحد میشویم اما چه بگویم از دشمن داخل که نفاقش مرا یاد جریان حکمیت دوران علی(ع) می اندازد، به بهانه ی پذیرش حکمیت علی شد کافر، چیزی که دشمن میخواست. میگویند حقمان بود و نباید چیزی میدادیم، عزیزان سیاست عرصه ی تبادل امتیازات است،زیرک کسی است که با توجه به وضع کنونی اش امتیاز بگیرد و امتیازاتی که میدهد در زمان های دیگر برایش قابل جبران باشد. خرمشهر حق ما بود اما برای بدست آوردنش هزاران شهید دادیم،هزاران جوانی که میتوانستند امروز امتیازی در پیشرفت کشورمان باشند.
در این زمان کشور ما نیازمند صدایی واحد است،انتقاد ایرادی ندارد اما تفرقه و نفاق قابل بخشایش نیست.

گمنام