رفقای عزیزم تشکل وابسته به یک نفر یا دو نفر نیست

ضمنا اختلافی که پیش اومده اصلا نمیشه اختلاف حسابش کرد

بنده هم به هیچ عنوان قصد ایجاد تنش در سایت رو ندارم

از دوستان گرامی خواهش میکنم مطالبی را که مربوط به بحث هاست ادامه بدهند

اینکه یکی بخواد بره و بقیه در دفاع از اون، سایت رو به هم بریزند رفتاری کاملا زشت و نا پسند است

کسی هم قرار نیست بره از همه کاربرها عذر میخاهم از طرف دوستان خودم

فقط مطلبی که من روش حساس هستم دریده شدن پرده حرمتها مخصوصا بزرگان اندیشه اسلامی است

با اینکه بنده بعد از دوره دبیرستان بیش از 12 ساله که با دروس حوزه و علماء بزرگمون سرو کار دارم

خیلی زود بهم برمیخوره بعضی چیزها

حتی در خود حوزه ما کسی به خودش اجازه نمیده در مواردی که اطلاعاتش ناقصه اظهار نظر بکنه

اینکه بعضی از رفقا اسم کاربر خاصی رو بیان میکنن من به هیچ وجه قبول ندارم

من با همه کاربرها رفاقت خودمو حفظ میکنم و از بقیه خواهش میکنم پیاز داغ بعضی چیزا رو زیاد نکنن

همه چی عادی و انشالله به ادامه فعالیتهامون میپردازیم

باز هم اگر موجب تشویش اذهان کاربران گرامی شده ایم از همه عذر میخام

بازم سایت میایین؟؟؟اخه کاربر فداییان امام گفت دیگه نمیایین...

سلام..
باشناختي كه ازبزرگي ومنش شماسراغ داشتيم غيرازاين رفتاربزرگوارانه هم انتظاري نمير فت..
ممنون كه بازهم درسايت مي مونيد..
انشاالله بازهم ازحضورتون بهره ببريم..
موفق باشيد.

شرمنده از حرف های که زدم ببخشین عصابانی شدم قصد بدی نداشتم از همه معذرت میخوام واز داداش گمنام طلب حلالیت میکنم

یاده ی جک افتادم که بعضیا ازهم حلالیت میخواستند

فداییان عزیز حلالیت نیاز نیس،همونطور که قبلا گفتم به این موارد عادت کردم و دیگه باعث ناراحتیم نمیشه،همین چیزا باعث رشدم میشه،اینکه بخاطر گفتن حرف دلم مورد هجوم قرار بگیرمو سکوت کنم،این رو از مولام علی(ع) یاد گرفتم،خاک پاشم نیستم ولی میتونم بعضی چیزارو با درصد خطای بالا ازش تقلید کنم.خوبه شما تو رو میگی،بازار غیبت داغتره.
یکی منو اصلاح طلب بی بند و بار میدونه و دیگری امل متعصب. از هر گروه و قشری بهم اظهار لطف شده چون حرفمو راحت میزنم، چون طرفدار بی دلیل هیچ گروهی نیستم،چون به همه انتقاد دارم،چون اهل به به و چهچه گفتن نیستم. یه روزی با به اصطلاح روشنفکرای بی بند و بار جنگ و دعوا دارم،یه روزی با مذهبیون دو آتیشه. برات مثالی بزنم. تو یکی از جلسه هایی که تو ارومیه در شورای رسانه و فضای مجازی داشتیم یه خانم هم در اون شورا عضو بود، وقتی داشتم به آسیبهای فضای مجازی و کارهایی که باید بشه میپرداختم 5 آسیب و مشکل ریشه ای رو با ارائه راه حال گفتم،وقتی اون خانم شروع به صحبت کرد از اول تا آخر شروع به تایید و تحسین تک تک اون موارد کرد بطوریکه حواس همه به سمت من اومده بود،وقتی حرف این خانم تموم شد من بلافاصله گفتم نه من صددرصد با این قسمت صحبتتون مخالفم و یه چیز کاملا اشتباهیه و ... این اخنم هنگ کرد و بعد اون شد مقابل من. ایشون از من خیلی تعریف کرده بود و میتونستم خیلی راحت از حمایتش برای پیشبرد برنامه هام استفاده کنم اما حرفمو زدم. خلاصه حکایت ما اینه که حرفامون کمی تلخه،تلخ...
من هدفی دارم و اون رو دنبال میکنم و زمانی که تصمیم گرفتم همه اینهارم قبول کردم،حتی بدتر از اینهارو، روزی که آبروم کامل ریخته بشه،حتی اون روز رو هم میبینم. شاخص من تنها خداست نه هیچ چیز کس یا چیز دیگه ای،رو هیچ چیزی تعصبی ندارم، با غیر مسلمون هم بحث میکنم با مسلمون هم بحث میکنم، اگه وهابی پیدا کنم با اون هم بحث میکنم،دنبالش بودم ولی فارسش رو گیر نیاوردم ببینم حرفشون چیه. هیچوقت حرفی رو که بهم میزنن کامل قبول نمیکنم و باید در موردش تحقیق کنم، خیلی حرفا صداوسیما زد اما کذب بود،پس قبول نکردم،خیلی از سخنرانا خیلی حرفارو زدن و مردم قبول نکردن اما خیلیاش مورد داشت، به همه بجز معصومین نقد دارم و نقدمم مغرضانه نیست بلکه سازندست. اما خیلیا هیچ انتقادی رو قبول نمیکنن چون تحملش رو ندارن. میتونم همیشه تایید کنمو محبوب باشم اما آیاد هدفم محبوبیته؟ تو دانشگاه هم همینطور. انجمن علمی رشتمون رو که تاسیس کردم کلی برا دانشگاه درسر شدم و ایرادایی که داشتنو رو کردم. تو سیاست هم از اصلاط طلبا گفتم از هم اصولگراها، اما هر کدوم جا و مکان خودش رو داشت که در اونجا میتونست موثرتر باشه. بورسیه وزارت اطلاعات شدم با کلی مزایای فوق العاده اما نرفتم برای اینکه محدودیت رو نمیپذیرفتم و برای رسیدن به هدفم مشکل ساز بود. حرف زیاده ولی نباید بیش از این سرتون رو درد بیارم.اینا در مورد خودم بود و پست بعدی رو در مورد مشکلاتی که در بحثها بوجود میاد میگم. یه کار من تحقیق و پژوهشه، وقتی پدیده ساپورت رو بعنوان یه آسیب جدی اجتماعی تلقی میکنم،وقتی به گسترش حجاب کامل انقدر بها میدم، از طرف دیگه با گسترش افکار افراطی،خشک جلوه دادن دین اسلام هم مخالفم و اون رو آسیبی جدی تر میدونم. مثلا من خودم بعضی اماکن قم رو آسیب و جای بی بندوبارها میدونم که باید بهشون نظارت بشه،از طرفی جامعه الزهرای قم رو آسیبی جدی تر میبینم که بیشتر باعث زدگی مردم از دین میشه. یعنی هر دو طرف. مسلما هر دو گروه هم مخالفت و عکس العمل نشون میدن،بخاطر همین همیشه میشی آدم بد،یا بی بند و بار و ضد انقلابی یا متعصب امل

در مورد بحثها
ببینید اهانتی صورت نگرفته.دوم اینکه اگه اهانتی صورت گرفته چرا زمانی که به یه آیت الله دیگه براها بدترین اهنت ها شد موضع نگرفتید.
دوم اینکه مباحثه با رفاقت چیز جدایی از هم هستن. اگه به تالرهای سیاسی سری بزنید من با بهترین رفقام شدید ترین بحثهارو داشتم اما رفیقتر از قبلیم و همیشه هم باهمیم. ناراحتی من از اینه که چرا این بحث رو با همه چیز از جمله رفاقتمون،صندلی داغ و ... قاطی کردین. هر چیزی در جای خودش.همونطور که نباید کار رو با رفاقت قاطی کرد.من در مباحثه های زیادی بین طلبه حضور داشتم و میدونم که گاهی در این مباحثه ها بحث و صدا خیلی بالا میره اما بعدش همه با خنده رفاقتشونم دارن.

سوم اینکه اصلا شما در نظر بگیرید من یه وهابی هستم که اهانت های شدیدی رو با علمای شیعه کردم،در پاسخ من عکس العملی مشابه رو پیش میگیرید؟ اینه نوع مباحثتون؟! مسلما باید با آرامش به منطق و استدلال بپردازید و من رو توجیه کنید نه با قهر و رناراحتی.

اینکه فرمودین خیلی زود بهتون برمیخوره خب این یه ضعفه و با عرض مهذرت این مشکل شماست که باید رفع بشه،در مباحثه ها ممکنه به بزرگان دینیتون هم توهین بشه،خودتون رو برای اون لحظات هم آماده کنید.

شما الان با کسی بحث میکنید که اصطلاحا شیعه هستش و به نظام و هبری هم کاملا معتقده.اگه بخواید با یه ضدانقلاب یا مخالف دین و مذهبتون مباحثه کنید چی؟
بعضی از بچه ها در جاهای دیگه هم منو میشناسن،اینجا موضع گیری اینطوری دارم، بیشترین بحثم با مخالفان نظام بوده و حتی با مخالفان دین هم زیاد بحث کردم. تو همین ارومیه که بودیم تو هتل هم اتاقی های من کاملا مخالف نظام و تا حدی زیاد با این اعتقاداتمون هم مخالف بودن. وقتی صبح برا نماز بیدار میشدم یا قران دست میگرفتم بعدش با اینکه رفیق شده بودم گاهی منو سنتی خطاب میکردن،منظورشون همون امل. اما خیلی راحت بحث میکردیم،بدون اینکه بهم بربخوره و ناراحت بشم توجیهشون میکردم،نظراتشون رو هم کمی تلطیف تر کردم. ما حق نداریم بهمون بر بخوره.اصلا ما کی هستیم که بهمون بر بخوره؟ مگه خودمون مهمیم که بهمون برخوره؟ نه. هدف چیز دیگست. امام علی(ع) به همسرش حضرت فاطمه(س) بار ها اونطور جسارت شد، بچه ای که هنوز ندیده بودتش اونطور،بهش بخورد؟
هی اتفاقی هم افتاد ما باید با کمال آرامش به کارمون ادامه بدیم. تو ارومیه بچه ها فیلم زبان اصلی نگاه میکردن بهم گفتن بیا نگاه کن گفتم من فقط فیلمای دوبله رو نگاه میکنم یه جوری نگام کردن، اما بعدش گفتم راستی آهنگای جدید علیزاده رو گوش دادین؟! اون میگفت تو فلان چیزو گوش دادی؟ و آروم آروم از این در وارد بحث میشدیم،در مورد برخورد اجتماعی.
شمایی که خیلی راحت به من برچسب اصلاح طلبی میزنی خودت شاهد بودی که تو ارومیه چرا اردوهای تفریحی رو شرکت نمیکردم و از چی رنج میبردم.بخدا من از حرفایی که در موردم گفته میشه ناراحت نمیشم،ناراحتیم اینه که اشتباه منظورمو متوجه بشید و سوءگیری باعث بشه صحبتم خوب تفهیم نشه. خدا میدونه بخاطر همین دغدغه ها 3 ترم از دانشگامو از دست دادم.خیلی چیزامو از دست دادم و میدونم این اولشه. اما حاجی از شما انتظار ویژه ای دارم چون دیدمتون و میدونم یه روحانی کاملا فهمیده ای هستین. توجه کنید از شکلکهایی که استفاده میکنید چه ذهنیتی در دیگران ایجاد میکنه.
واقعا از این موضع گیری این شکلیتون هنوز هنگم. خیلی راحت میشد با ادامه همون بحثها به نتیجه رسید و نیازی به برخوردنو این چیزا نبود. در ضمن نباید بهتون بربخوره،اگه درد دین دارید بیاد اگه بر هم خورد به روتون نیارید و نرم ادامه بدید و اونی که درست هست رو انجام بدید.

مجبورم اینطوری جواب بدم