احادیث قدسی

ای فرزند آدم ، هنگامی که در دلت سختی

و در جسمت بیماری و در مالت کمبود و در روزیت محرومیّت یافتی پس بدان (علّت آن )

سخن گفتن تو در اموری است که فائده ای برای تو ندارد .

ای فرزند آدم ، هر روز که می گذرد

از ایّام عمرت کم می گردد و تو خبر نداری و هر روز ، روزی من به تو می رسد ، ولی

تو شکر آن را به جای نمی آوری ! نه به کم قانع می شوی و نه به زیاد سیر میگردی !

ای فرزند آدم ، هیچ روزجدیدی نیست ، مگر اینکه از ناحیه ی من روزی جدیدی به تو

می رسد و هیچ شبی نیست مگر اینکه ملائکه ی من عمل قبیحی از ناحیه ی تو به من گزارش

می کنند ، رزق مرا می خوری و نافرمانی مرا می کنی و هروقت مرا بخوانی ، درخواست تو

را اجابت می کنم .

خیر من به سوی تو سرازیر است و

حال آنکه شرّ تو به سوی من ، بالا می آید .چه خوب مولائی هستم من و چه بنده ای

هستی تو !

هرگاه از من خواسته ای داشتی به

تو عطا کردم و بدی های تو را یکی پس از دیگری می پوشانم ، من از تو خجالت می کشم ،

ولی تو ازمن حیا نمی کنی !

(در كنار آيات قرآني و احاديث معصومين (ع) ، سخنان مذهبي ديگري هم هست

كه اصطلاحا به آنها «حديث قدسي» گفته مي شود و آنها عبارتند از جملاتي كه توسط

معصوم از خداوند نقل مي شود ، ولي جزء قرآن نيست. اينگونه احاديث به خاطر انتساب

آن به مقام قدس خداوندي (حديث قدسي) ناميده مي شود.

با بررسي اين نوع احاديث ، معلوم مي شود كه اينها بيشتر ، موعظه ها و كلمات حكمت

آموزي است كه خداوند به وسيله آنها بندگان خود را ارشاد و راهنمايي كرده است ، سبك

و سياق آنها غالبا عاطفي است و كلمه «عبدي» (بنده من) در آنها زياد به چشم مي خورد

كه اشاره به عنايت خاص خداوند بر بندگان خويش است كه آنان را به خود نسبت مي دهد و

رابطه عاطفي با آنها برقرار مي كند)