حتما با تداخل امواج الکترومغناطیسی آشنا هستید؛ همان چیزی است که با نزدیک کردن تلفن همراه به رادیو یا اسپیکر باعث
می‌‌شود صداهای ناهنجار بشنویم یا باعث برفک شدن صفحه تلویزیون می‌شود،
همان چیزی که باعث می‌شود هنگام سوار شدن در هواپیما از ما بخواهند که از
تلفن همراه خود استفاده نکنیم. دلیل وجود این برآمدگی استوانه‌ای شکل موسوم
به مهره‌ی فریتی یا عموما choke (که در لغت به معنی مسدود کردن است) نیز
همین است. choke  یک نام فانتزی برای چیزی است که از بروز تداخل در امواج
الکترومغناطیسی جلوگیری می‌کند. اگر این استوانه‌ی کوچک را باز کنید شاید
انتظار دیدن یک برد مدار الکتریکی یا چیزی مشابه را داشته باشید، اما به
جای آن توپ یا استوانه‌ای کوچک از جنس فریت (اکسید آهن) خواهید یافت که
نوعی ماده‌ی سرامیک مانند مغناطیسی است. فریت از اکسید آهن (که اصطلاحا به
آن زنگ آهن هم می‌گویند) ساخته شده که حداقل با یک فلز دیگر ترکیب می‌شود و
سخت، شکننده و تیره رنگ است.

اما خصوصیات مغناطیسی این ماده چطور به ما
و گجت هایمان کمک می‌کند؟ اگر شما یک دوربین را به کمک کابل بدون چوک به
کامپیوتر متصل کنید می‌تواند باعث پرش تصویر صفحه نمایش شده یا اصطلاحا
بلرزد، از اسپیکر صدای وز وز شنیده شود یا نهایتش این است که قطعات داخلی
کامپیوتر خراب شود.

 جریان‌های الکتریکی متناوب تولیدی دستگاه‌های الکترونیکی امواج الکترومغناطیسی تولید می‌کنند و در واقع کابلی
که دوربین و کامپیوتر شما را به هم متصل کرده هم مانند یک آنتن رفتار
می‌کند، امواج الکترومغناطیسی که گجت‌ها تولید کرده‌اند را انتقال داده و 
روی دستگاه‌های نزدیک خود تاثیر می‌گذارد. اما هیچ کس دوست ندارد دوربینی
بخرد که صفحه نمایش کامپیوترش را خراب کند، اینجاست که chokeها وارد عمل
می‌شوند. این chokeها باعث می‌شوند که کابل، سیگنال‌ها را فقط در جهت مورد
نظر بفرستد به طوری که اتم‌های فریت داخل چوک در دو جهت مخالف هماهنگ
می‌شوند. دلیل قرار گرفتن chokeها در انتهای هر کابل این است که وظیفه‌ی آن
گرفتن نویز از دستگاه و تبدیل آن به گرماست و هرچه به منبع نزدیک تر باشد
از تبدیل شدن کابل به یک گیرنده جلوگیری می‌کند.