از این که با مادرتان دعوا می کنید، هیچ حس خوبی ندارید، ناراحت هستید و زمان هایی از خود و یا مادرتان دلخور می شود کاملا شما را می فهمم اما لطف کنید مطالب زیر را با دقت مطالعه کنید.
به نقل از خراسان ؛ وقتی با کسی دعوایمان می شود و بحث می کنیم دو علت بیشتر ندارد: یا طرف مقابل معیارها، ارزش ها و دلایل ما را نمی پذیرد یا ما نمی توانیم معیارها، ارزش ها، دلایل و درخواست های طرف مقابل را بپذیریم.
البته شرایط خاص جسمی، روانی و عاطفی هر کدام از طرفین نیز مهم است مثلا شما در دوره نوجوانی تحت تاثیر شدید هورمون هایتان قرار دارید و مادرتان نیز ممکن است مشکلات خاص خود را داشته باشد که قابل درک است. شاید اگر یک مثال می زدید بهتر می توانستم کمک تان کنم اما به صورت کلی مسائل زیر را مدنظر داشته باشید:
۱ - از خودتان بپرسید که در این دعواها چقدر شما مقصر هستید و اگر این گونه است مسئولیت رفتارتان را بپذیرید یعنی قبول کنید که مثلا با مادرتان خوب صحبت نمی کنید، سریع عصبانی می شوید، توهین می کنید یا صدایتان بالا می رود و ...
۲ - اگر پاسخ سوال اول مثبت است دلایل رفتارتان را بررسی کنید؛ گرسنگی، خستگی، کم خوابی، مشکلات هورمونی مثل کم خونی، کم کاری یا پرکاری تیروئید، کمبود کلسیم و ... می توانند موثر باشند.
۳ - اگر در انجام وظایف شخصی کوتاهی می کنید آن ها را انجام دهید، مسئولیت پذیر باشید، در انجام تکالیف درسی جدی تر باشید و در این موارد هیچ نقطه ضعفی از خود نشان ندهید.
۴ - اگر درخواستی از مادرتان دارید آن را به صورت زیبا و بدون کنایه، طعنه و حاشیه مطرح کنید مثلا بگویید: مامان خوبم لطف می کنید ... یا مامان جونم، می تونم خواهش کنم که ...
۵ - اگر مادرتان از شما درخواستی دارد سعی کنید بدون تاخیر آن را انجام دهید و اگر موافق آن نیستید عصبانی نشوید یا گارد نگیرید، آرام باشید و در فضایی مناسب، ضمن همدلی با مادرتان صحبت کنید مثلا بگویید: مادر عزیزم من شما را درک می کنم اما فعلا نمی توانم آن کار را انجام دهم اجازه دهید کمی درباره آن فکر کنم. قطعا مادرتان دلایلی برای خواسته اش دارد.
۶ - مطمئن باشید اگر رابطه عاطفی تان را با مادرتان تقویت کنید، او را بغل کنید، ابراز دوستی کنید، در خانه مسئولیت پذیر باشید و اشتباهاتتان را بپذیرید، او راحت تر درخواست های شما را خواهد پذیرفت.
