ای یاد دور دست! که دل میبری هنوز

چون آتش نهفته به خاکستری هنوز


هر چند خط کشیده بر آیینه ات ، زمان

در چشمم از تمامی خوبان سری هنوز
 

سودای دلنشین نخستین و آخرین

عمرم گذشته است و توام در سری هنوز


ای چلچراغ کهنه که ز آنسوی سالها

از هر چراغ تازه ، فروزان تری هنوز


بالین و بسترم  همه از گل بیا کنی

شب بر حریم خوابم اگر بگذری هنوز


ای نازنین درخت نخستین گناه من!

از میوه های وسوسه ، بارآوری هنوز


آن سیب های راه ، به پرهیز بسته را

در سایه سار زلف ، تو می پروری هنوز

 
وآن سفره ی شبانه ی نان و شراب را

بر میزهای خواب ، تو می گستری هنوز

 
سودای جاودان نخستین و آخرین

عمرم گذشته است ، توام در سری هنوز


با جرعه ای ز بوی تو  از خویش می روم

آه ای شراب کهنه که در ساغری هنوز...



حسین منزوی