نام کاربری : پسورد : یا عضویت | رمز عبور را فراموش کردم

تعداد بازدید 119 مي خواستم بخندم ولی گريه امان نداد
نویسنده	پیام

sara ارسال‌ها : 2392 عضویت: 2 /5 /1391 محل زندگی: قم تشکرها : 1960 تشکر شده : 2412

مي خواستم بخندم ولی گريه امان نداد مي خواستم بخندم ولی گريه امان نداد  آمد بهار وشانه مرا تکان نداد مثل هميشه خنده ما طرح گريه داشت  مثل هميشه سفره من بوي نان نداد در خلوت شبانه باران نشسته ام  انبوه بغض فرصت فريادمان نداد آغاز تازهاي ست جدايي ،قبول کن  عشق از وراي فاصله ‍،دستي تکان نداد تا گم شدم پيش قدمهاي سست خودم ديگر کسي نشان مرا نشان نداد  پرواز فرصتي ست که از دست مي رود وقتي که سهم بال مرا آسمان نداد امضای کاربر : زندگی شوق رسیدن به همان فردایست که نخواهد آمد تو نه در دیروزی و نه در فردایی ، ظرف امروز پر از                                                                                  بودن توست ، زندگی را دریاب ...

شنبه 31 فروردین 1392 - 17:49

تشکر شده:

elena ارسال‌ها : 7586 عضویت: 2 /5 /1391 محل زندگی: قم سن: 21 تشکرها : 5163 تشکر شده : 6247	مي خواستم بخندم ولی گريه امان نداد پرواز فرصتي ست که از دست مي رود وقتي که سهم بال مرا آسمان نداد ممنون آجی امضای کاربر : به قیمت سپید شدن موهایم تمام شد ...... ولی آموختم که : ناله ام سکوت باشد .... گریه ام لبخند ... و تنها همدمم ، خدا .....
شنبه 31 فروردین 1392 - 18:52