نام کاربری : پسورد : یا عضویت | رمز عبور را فراموش کردم

تعداد بازدید 116 باز باران
نویسنده	پیام

sara ارسال‌ها : 2392 عضویت: 2 /5 /1391 محل زندگی: قم تشکرها : 1960 تشکر شده : 2412

باز باران «باز باران٬ با ترانه میخورد بر بام خانه» خانه ام کو؟ خانه ات کو؟ آن دل دیوانه ات کو؟ روزهای کودکی کو؟ فصل خوب سادگی کو؟ یادت آید روز باران گردش یک روز دیرین؟ پس چه شد دیگر٬ کجا رفت؟ خاطرات خوب و شيرین كوچه ها شد، کوی بن بست در دل تو٬ آرزو هست؟ * * * کودک خوشحال دیروز غرق در غمهای امروز یاد باران رفته از یاد آرزوها رفته بر باد * * * باز باران٬ باز باران میخورد بر بام خانه بی ترانه ٬ بی بهانه شایدم٬ گم کرده خانه   امضای کاربر : زندگی شوق رسیدن به همان فردایست که نخواهد آمد تو نه در دیروزی و نه در فردایی ، ظرف امروز پر از                                                                                  بودن توست ، زندگی را دریاب ...

جمعه 16 فروردین 1392 - 12:38

تشکر شده:

sara ارسال‌ها : 2392 عضویت: 2 /5 /1391 محل زندگی: قم تشکرها : 1960 تشکر شده : 2412

باز باران باز باران با ترانه بی بهانه بردل سرد تو کوبید در دل سنگ تو رویید عشقهای تلخ غربت داستانهای نهانی ... ************* باز باران با بهانه بی ترانه با گهرهای فراوان بردل تنگم که بارید  در دل من جمله رویید یادهای جاودانه ************* بشنو از من یار دیرین  رنگ باران یاد یاران  چون گذشت از کوی ذهنت  در هوایش یاد می کن  روزهای شاد وشیرین  یار دیرین.......... امضای کاربر : زندگی شوق رسیدن به همان فردایست که نخواهد آمد تو نه در دیروزی و نه در فردایی ، ظرف امروز پر از                                                                                  بودن توست ، زندگی را دریاب ...

جمعه 16 فروردین 1392 - 12:38

sara ارسال‌ها : 2392 عضویت: 2 /5 /1391 محل زندگی: قم تشکرها : 1960 تشکر شده : 2412

باز باران باز باران با تمام بی کسی های شبانه می خورد بر مرد تنها می چکد بر فرش خانه باز می آید صدای چک چک غم باز ماتم ... من به پشت شیشه تنهایی افتاده نمی دانم ، نمی فهمم کجای قطره های بی کسی زیباست .... نمی فهمم چرا مردم نمی فهمند که آن کودک که زیر ضربه شلاق باران سخت می لرزد کجای ذلتش زیباست ... نمی فهمم .... کجای اشک یک بابا که سقفی از گِل و آهن به زور چکمه باران به روی همسرو پروانه های مرده اش آرام باریده کجایش بوی عشق و عاشقی دارد .... نمی دانم ... نمی دانم چرا مردم نمی دانند که باران عشق تنها نیست صدای ممتدش در امتداد رنج این دلهاست کجای مرگ ما زیباست ... نمی فهمم .... یاد آرم روز باران را یاد آرم مادرم در کنج باران مرد کودکی ده ساله بودم می دویدم زیر باران ، از برای نان ... مادرم افتاد... مادرم در کوچه های پست شهر آرام جان می داد فقط من بودم و باران و گِل های خیابان بود... نمی دانم... کجــــای این لجـــــن زیباست.... بشنو از من کودک من پیش چشم مرد فردا که باران هست زیبا از برای مردم زیبای بالا دست... و آن باران که عشق دارد فقط جاریست برای عاشقان مست... و باران من و تو درد و غم دارد خدا هم خوب می داند که این عدل زمینی ، عدل کم دارد امضای کاربر : زندگی شوق رسیدن به همان فردایست که نخواهد آمد تو نه در دیروزی و نه در فردایی ، ظرف امروز پر از                                                                                  بودن توست ، زندگی را دریاب ...

شنبه 31 فروردین 1392 - 04:26