تو این تاپیک میخوایم با قلم خودمون چیزایی که تو دلمونه رو با یه سبک قشنگ بنویسیم

مطمئنم که همتون قلماتون خیلی قشنگ تر از منه

بسم الله

دلم به مستحبی خوش است که جوابش واجب:
السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه

وقتی همه تنهام میذارنو میگن که هستن

غصه ای ندارم

که تو همینجا پیش منی

اف بر تو ای چشم!دیده نابینای من

دلم به مستحبی خوش است که جوابش واجب:
السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه

به این سن رسیدمو فک میکنم خیلی میفهمم اما ...

هنوز جرات معذرت خواهی ندارم

ای غرور پست من،دست از سر من بردار

بذار اشتباهامو قبول کنم،بذار زیرپاهام لهت کنم

دلم به مستحبی خوش است که جوابش واجب:
السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه

زمسـتـان ....
 غـریب ترین فصـل فصلهـا...
تنهای تنهـا...
نـمیدانم چرا سرزنـشت می کنند ،
چـرا باران ها یا برف هـایت را
نادیده می گیرند..
چرا همه چیزرا گردن تو می اندازند..
چرا قبول نمی کنند، سـرما بی تقصیر است ،

اگــر سـرمایی هست از دل هـای سـرد خـودشـان اسـت...

يادش بخير ...

آن روزهايي كه دوستت دارم هايمان از اعماق قلبهايمان بود...
و قهر كردن هايمان تا قيامت، و چه زود قيامت مي شد.!!!!!!


قايم مي شديم و دوان دوان پيدايمان مي كردند...


تا مبادا بازنده شوند و دلتنگ...

همديگر را 10  تا دوست مي داشتيم اما يك دنيا بود اين 10 تاي بچگي!


غرور نمي كرديم،‌چشمهايمان را نمي بستيم و حرفهاي دلمان را چه زود بر زبان مي آورديم
...

شايد اسباب بازيهايمان را بهم نمي داديم ولي همديگر را هم اسباب بازي نمي كرديم...

با هم مي خنديديم نه به هم...


وقتي دعوايمان مي شد و بزن بزن هر دو گريه مي كرديم
!

بوسيدنهايمان از محبت بود نه هوس..

يادش بخير گرگهاي داستانهايمان...


و اما گرگهاي امروزمان نه دستهايشان را آردي ميكنند و نه صدايشان را نازك...

زندگی باور میخواهد آن هم از جنس امید



که اگر سختی راه به تو یک سیلی زد



یک امید قلبی به تو گوید که



هنوز خدا هست

وقتی عصبانی میشم کل شخصیت طرف مقابلمو میشورم میذارم کنار

وقتی ناراحت میشم دیگه نه اعصاب خودمو دارم نه هیچکس دیگه ایو

وقتی همه چیز اونجوری که میخوام نیس میکشم کنارو بقیه رو تنها میذارم


واقعا این منم؟این همون چیزیه که بهش مینازم؟

دلم به مستحبی خوش است که جوابش واجب:
السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه

معرفتت که بالا میزند انگار خبری است.

سکوت که میکنی انگار ترس از چیزی داری

حرف که بزنی محکومی

چاره ای جز نبودن داری؟!

تصمیم که بگیری بازنده ات میپندارند

و چه جاهل آدمیانی اند که شکست آینده ی خود را پیروزی امروزشان می بینند.

وای از مردمانی که نوک بینی خود را هم نمیبینند چه برسد ...

گمنام

همیشه حرف از تلخی بغض بوده ولی اینبار میخوام از شیرینی این حس بگم،باورتون میشه؟ زمانی که این حس به اصطلاح غریب رو داری اما ازش راضی هستی، این حس فقط یه زمانی برات شیرینه و ازش احساس رضایت داری زمانی که حرف از حق میزنی و یه دنیا از این حرف حقت ناراحت میشنو جلوت می ایستن، اون روز خیلی تنهایی و احساس غریبی میکنیو بغض تمام وجودتو
میگیره، اما احساس رضایت داری، احساس رضایت داری که بغضت نتیجه ی حق بودنته،تنهاییت حاصل این بوده که نخواستی همرنگ جماعت باشی و بخاطر همین از نظر بقیه رسوا شدی، چه زیباست رسوایی و بغضی که ناشی از حقیقت باشه، چه زیبا گفتن که حقیقت تلخه، شاید منظورشون این بوده که حقیقت یعنی بغضی در راه، اما فکرشو کنید که چقدر زیباست که همه چیزو همه کست رو میدی تا حقیقت رو گفته باشی، تا رسوایی همرنگ شدن رو قبول نکنی، چه تنهایی شیرینیه. اما از اونجایی که پایه و اساس جهان هستی بر عدالت نهاده شده مطمئنا این تنهایی همیشگی نخواهد بود، مطمئنا روزی انتهای این تنهایی حسین(ع) میشه وجود میلیونها عاشق حسینی که زندگیشون رو براش میدن، مطمئنا روزی پایان خانه نشینی علی(ع) میشه درخواست مردم برای بیعت،روزی پایان تنهایی و غربت خمینی(ره) انقلابی بزرگ میشه،مطمئنا روزی انتهای غیبت حضرت مهدی قائم(عج) ظهوری پرشور و شعف با پیروانی حقیقی خواهد بود. به امید روزی که تنهایی مولامون به پایان برسه، به امید روزی که انسانیتمون به حدی برسه که دل آقامون از ما خون نباشه و بتونه بهمون امیدوار بشه.

اللهم عجل لولیک الفرج...

گمنام

دنیارو بی عشق نمیخوام...

شاید این جمله ساده به نظر برسه اما برا تک تک حرفاش حرف دارم

گمنام

خدای بدنم کم شده
ببخشید خدای روحم کم شده
باید چی استفاده کنم؟
ویتامینC که کم شده بود گفتن قرص جوشان
الان که خدام کم شده میگن عبادت
عبادت مصرف کردم خدا جذب بدنم(روحم) نشد
از متخصص پرسیدم گفت: ریا
عبادت رو با ریا که مصرف کنی خدا بهت جذب نمیشه
بعد غذا چای نخور،خاصیتشو از بین میبره...

گمنام

گاهی خوب است با تمام قدرتی که دارم همچون کوروشی که ملک دنیا را داشت اعتراف کنم که هیچ نیستم
باشد که حسادتها کمتر ،حرص کمتر شود
گاهی خوب است با تمام معنویتی که دارم همچون علی(ع) که ملک آخرت را داشت ابراز دارم که هیچ نیستم
باشد که حساسیتها کمتر ،ریا کمتر شود
حال که نه ملک دنیا و نه ملک آخرت را دارم به چه اعتراف کنم و چه ابراز دارم؟
آری اعتراف میکنم بنده ای حقیر هستم
ابراز میدارم گنهکاری بیش نیستم
فقط گاهی اشتباها و ناخودآگاه کارهای مثبتی هم میکنم،باشد که به حساب اعمال عمدی ام گذاشته شود.
خدایا ثواب نمیخواهم،کمکم کن صواب باشم...

گمنام