نام کاربری : پسورد : یا عضویت | رمز عبور را فراموش کردم

تعداد بازدید 132 دوبـاره بـازخواهـم گـشت...
نویسنده	پیام

637 ارسال‌ها : 1388 عضویت: 30 /6 /1391 محل زندگی: Qom سن: 22 تشکرها : 3408 تشکر شده : 3683

دوبـاره بـازخواهـم گـشت... دوباره باز خواهم گشت.. نمی دانم چه هنگام ، از کدامین راه ولی یکبار دیگر ، باز خواهم گشت و چشمان تو را ، با نور خواهم شست و از عرش خداوندی ، شما را هدیه های تازه خواهم داد به دستان برادر ، دست خواهم داد به زلف کودکان ، گیلاس خواهم زد نوازش های مادر را ، دوباره زنده خواهم کرد زن همسایه را ، نور و هوا و آفتابی تازه خواهم داد به ننوی یتیمان ، من تکان از عرش خواهم داد به لب های فرو بسته ، امید خنده خواهم داد به دیوار حریم عشق ، یکبار دگر ، من تکیه خواهم زد به گندم ، من حدیث نو شکفتن ، یاد خواهم داد به شمع روشن محفل ، رموز همنشینی با پر پروانه را ، من یاد خواهم داد گل نرگس به دشت مهربانی ، هدیه خواهم برد کمرهای خمیده از شقاوت ، راست خواهم کرد برای فهم زیبایی ، دوباره واژه خواهم ساخت دوباره مزه لبخند را ، من بر لبان خشک خواهم راند نگاه مهربانانه ، امید گرمی خانه رسوم عشق ورزی را ، دوباره زنده خواهم کرد برای قفل لب هاتان ، برای فتح دل هاتان ، کلید تازه خواهم داد برای سر نهادن ، تا سحر بگریستن ، آنک هزاران شانه خواهم داد ز رخسار پدر ، من شرمساری را ز چشم مادران ، من اشک و زاری را تباهی را ، تباهی را ، تباهی را ، دوایی تازه خواهم داد برادر با برادر ، صلح خواهم داد به خواهر ، مهربانی ، یاد خواهم داد به مردم بانگ خواهم زد: هلا ای عاشقان خسته نومید ، به پیش آرید دفترهای مشق زندگانی را که من سر مشق های تازه خواهم داد برای صبح فردا ، مشقتان این است هزاران بار بنویسید ، آزادی ، محبت ، عشق و یکصد بار بنویسید ، انسان بنده حق است و بنویسید ، رنگ آسمان آبی است سیاهی ها ز دفترهای قلب خویش برگیرید کنون با خط خوش ، زیبا در اوراق سفید قلبتان این جمله را صد باره بنویسید خدا نور است ، زیبایی است خدا آزادگی را دوست می دارد و می خواهد که بند هر اسارت را ز فکر و روح و دست و پای ، برگیرید و مشق عشق ، خواهم داد و آغوش محبت ، باز خواهم کرد و مادر را دوباره از سرای سالمندان ، من به سوی خانه خواهم برد و پیران را دوباره ، گوهر هر خانه خواهم کرد پدرها را ، نوازش های کودک ، یاد خواهم داد به دست کودکان ، نان و پنیر و عشق ، خواهم داد دوباره با سعادت بندگی کردن خدایی زندگی کردن سروشی تازه خواهم داد به نام عشق و زیبایی ، دوباره خطبه خواهم خواند و عزت را ، دوباره زنده خواهم کرد به انسان یاد خواهم داد بهایش را ، قرار با خدایش را به باران بارش رحمت به دریا زایش گوهر به تن ها ، شوق آزادی به اندیشه ، رهایی یاد خواهم داد به باغ خشک و بی حاصل هزاران بوته ی بابونه خواهم داد به نجوای شبانگاهان ، دو صد لبیک به باغ زرد پاییزی ، قبای سبز به رود ساکت و خاموش ، خروش تازه خواهم داد و هر چه رسم بد عهدی ز پهنای زمین برچیده خواهم کرد نمی گویم چه هنگام ، از کدامین راه لیکن باز خواهم گشت به ابر آسمان ، باران به باران ، شوق باریدن به بارش ، شوق رویاندن به رویش ، باور گندم به گندم ، حسرت سفره به سفره ، شرم نان آور به نان آور ، طلوع صبح صادق را خدا را ، یاد خواهم داد به حکام زمان عشق به مردم را به مردم باور خود را به عالم شمع دینداری به دینداران ، سلوک عشق ورزی ، یاد خواهم داد برای هفت سین عیدتان ، آری سحرگاهان ، سروش سبز سیمای سعادت ساز ساقی ، هدیه خواهم کرد به محنت پیشه گان ، امید به پر بشکستگان ، پرواز به ره گم کردگان ، مشعل به حق گم کردگان ، میزان به تنها ماندگان ، یاران به غرقه گشته گان ، یزدان به یلدا روزگاران ، من بهاران هدیه خواهم داد نمی دانم کدامین روز آدینه ولی با تو صبور منتظر ، آهسته می گویم سرای عشق را یکبار دیگر ، آب و جارو کن منم "مهدی"... امضای کاربر :                                                        وقــتی زمــیـن از جــاذبـه حـرف زد ، هـمه پــرنـدگـان بــه او خـندیــدند...

دوشنبه 07 اسفند 1391 - 00:21

تشکر شده: