نام کاربری : پسورد : یا عضویت | رمز عبور را فراموش کردم

تعداد بازدید 152 لحـظـه
نویسنده	پیام

637 ارسال‌ها : 1388 عضویت: 30 /6 /1391 محل زندگی: Qom سن: 22 تشکرها : 3408 تشکر شده : 3683

لحـظـه                          نه از آغاز چنين رسمی بود... و نه فرجام، چنان خواهد شد كه كسی جز تو ، تو را دريابد تو در اين راه رسيدن به خودت، تنهايی ظلمتی هست، اگر چشم از كوچه‌ي ياري، بردار و فراموش كن اين ، كهنه خيال نور فانوس رفيقي ، كه تو را دريابد دست ياري ، كه بكوبد در را پرده از پنجره ها برگيرد قفل را بگشايد كوله‌ بارت بردار دست تنهايي خود را تو بگير و از آئينه بپرس منزل روشن خورشيد ، كجاست؟ شوق دريا اگرت هست، روان بايد بود ورنه ، در حسرت همراهي رودي  به زمين ، خواهي شد مقصد از شوق رسيدن ، خاليست راه ، سرشار اميد و بدان ، كه این امروز منتظر فردايي‌ست كه تو ديروز ، در اميد وصالش بودي بهترين لحظه راهي شدنت ، اكنون است لحظه را دريابيم باور روز، براي گذر از شب، كافيست که از آغاز، چنان رسمي بود و سرانجام، چنين خواهد شد.. امضای کاربر :                                                        وقــتی زمــیـن از جــاذبـه حـرف زد ، هـمه پــرنـدگـان بــه او خـندیــدند...

چهارشنبه 02 اسفند 1391 - 01:19

تشکر شده: