نظم را رعايت کنيد

حتي در حرف زدن هاي روزانه و معمولي تان هم سعي كنيد حرف هايتان نظم داشته باشد. يعني از جايي شروع و به جايي ختم شود و نقطه اوج و فرودي هم داشته باشد. مدل هاي زيادي براي نظم دادن به حرف ها هست: مدل سه نكته اي (همه حرف هايتان را در سه نكته جمع كنيد)، مدل مشكل، علت، راه حل (اول مشكلي را بيان كنيد، بعد علتش را بگوييد و سپس راه حلش را تقديم نماييد)، مدل گذشته، حال، آينده (موضوعي را در گذشته، حال و آينده بررسي كنيد)، مدل زماني (موضوعي را، به همان ترتيب تاريخي اي كه اتفاق افتاده، بيان كنيد)، مدل تضاد و تقابل (شباهت ها و تفاوت هاي دو موضوع نزديك به هم را بررسي كنيد).

مواظب حافظه تان باشيد

اسم ها و تاريخ ها و باقي چيزها را خوب به ذهن بسپاريد. آدم هاي عادي، در حالت هاي عادي، فقط از 10 درصد ذهن شان استفاده مي كنند. فكرش را بكنيد كه اگر از 90 درصد باقيمانده اش استفاده كنند، چه ها كه نمي شود! مي توانيد از روش اثر، تكرار و تداعي معاني استفاده كنيد. يعني يك چيزي را وارد ذهن خودتان بكنيد تا اثري بگذارد، بعد تكرارش كنيد، بعد آن را با چيزهاي قديمي اي كه توي ذهن تان هست، ارتباطش بدهيد.

روي شخصيت خودتان كار كنيد

شخصيت شما تاثير عجيبي روي حرف هاي شما مي گذارد. زيباترين حرف هايي كه از شلخته ترين آدم صادر مي شود، زياد به دل نمي نشيند. سعي كنيد شخصيت جالبي داشته باشد. زياد تبسم كنيد. خوب لباس بپوشيد. سر و صورت تان را مرتب كنيد. زبان بدن و ادا و اطوارهايتان را منظم و خاص كنيد. الفاظ بد و ركيك اكيدا ممنوع! كمتر احساساتي شويد. مودب و قابل احترام باشيد.

شروع هاي طلايي داشته باشيد

شما مي خواهيد براي يك يا چند نفر حرف بزنيد و حرف تان را هم بايد از جايي شروع كنيد. چرا از يك جاي خوب و به ياد ماندني شروع نكنيد؟ براي اين كار، با معذرت خواهي و شوخي شروع نكنيد؛ بهتر است محكم شروع كنيد. برانگيختن حس كنجكاوي شنونده ها، نقل قصه هاي جالب، مثال هاي زنده و دم دست خودتان، استفاده از نمايش و تصوير و اشياي مجسم، نقل قول از بزرگان، پرسيدن يك سوال، جواب دادن به نيازهاي حياتي شنونده ها، آغاز كردن با حقايق تكان دهنده و... هم راه هاي ديگري براي يک شروع خوب هستند.

بدون مخالف خواني حرف بزنيد

از همان اول، مخاطب را وادار به موضع گيري نکنيد. از همان اول ديگران را وادار به گفتن «نه» نكنيد؛ چون كه وقتي يك نفر «نه» گفت، ديگر كشيدن «بله» از زير زبانش كار حضرت فيل خواهد بود. خيلي دوستانه حرف بزنيد. خودتان را با طرف تان هم عقيده و هم مسير نشان بدهيد و دوستانه به هدف تان برسيد. اگر با «هاي» شروع كنيد، جواب*تان «هوي» خواهد بود. كارهايي كنيد و حرف هايي بزنيد كه طرف تان نظر مثبت به آن ها داشته باشد، بعد برويد و به هدف تان برسيد. اگر با گرز جلو برويد، با سپر به پيشوازتان خواهند آمد.

شروع طلايي، پايان طلايي

احتمالا آخر حرف هايتان، بيشتر به ياد شنونده هايتان مي ماند. پس لطف كرده و برنامه ريزي خاصي برايش بكنيد. خلاصه و نكته هاي حرف هايتان را گفتن، تعارف همراه با صميميتي كه به چاپلوسي منجر نشود، شعر زيبايي را به زيبايي خواندن، نقل قول از متون مقدس، پايان دادن در اوج حرف ها و... را امتحان کنيد.

واضح حرف بزنيد

وقتي مي خواهيد ازموارد مجهول و كلي حرف بزنيد، خيلي سخت و غيرجذاب درمي آيد. پس سعي كنيد آنها را شبيه سازي كنيد به چيزهايي كه مي دانيم و ديده ايم و هر روز دم دستمان است. در ضمن قلمبه سلمبه حرف نزنيد. هر جايي كه ديديد كمي به نظرتان مشكل آمد، ايست كنيد، بعد ساده ترش را براي خودتان تعريف كنيد و از همان ساده شده اش استفاده كنيد.

جذب مخاطبان؛ هنر ناشناخته

شما مي خواهيد توجه عده اي يا يك نفر از شنونده ها را به خودتان جلب كنيد تا با اشتياق، حرف هايتان را گوش كند. پس اين كارها را بكنيد: حقايق غيرعادي درباره چيزهاي عادي بگوييد، به حس خودخواهي شنونده تان جواب بدهيد، ديگران را وادار كنيد از علاقه مندي هاشان حرف بزنند، داستان هاي مربوط به مردم را تعريف كنيد، از كلمات تصويرساز كه ما را به معلومات مان وصل مي كنند، استفاده كنيد

حرف اضافه نزنيد

وقت شما و شنونده تان به احتمال زياد محدود است و لاجرم درباره موضوعات محدودي هم مي توانيد حرف بزنيد. پس لطف كنيد و موضوعات تان را محدود كنيد. بعدش اينكه، درباره چيزي حرف بزنيد كه مطالعه كرده ايد يا تجربه اش را داريد.

زيبا حرف بزنيد

شما قاعدتا براي حرف زدن، از كلمه ها و جمله ها و تركيب ها استفاده مي كنيد. ادبيات بخوانيد و سعي کنيد به ادبيات برگزيده ايران و جهان مسلط بشويد. جمله هاي ساده و مبتذل و پيش پا افتاده را از دايره معلومات ادبي و زباني تان پاك كنيد: شعر حفظ كنيد. سعدي و حافظ و فردوسي و مولوي و... و خلاصه اين كه آثار خوب را مطالعه كنيد و آنها را وارد حرف هايتان بكنيد.

اول آتش بگيريد، بعد آتش بزنيد

اگر بخواهيد لطيفه اي تعريف كنيد كه حتي به دل خودتان هم ننشسته، خوب معلوم است كه نمي توانيد با تعريف كردنش، كسي را بخندانيد. اول، از چيزي كه مي خواهيد حرف بزنيد، حسابي لبريز شويد و آگاه شويد و آن را بپزيد؛ بعد درباره اش حرف بزنيد. در اين صورت، كلام شما، روح خواهد داشت و حتي اگر تكنيك هم نداشته باشد، زياد به چشم نخواهد آمد.