روزی راهبی با چشمان بسته در اندیشه بودکه ناگهان تمرکزش راباصدای گوش خراش جنگجویی از دست داد:"نشانه بهشت و جهنم را برای من آشکارکن!"

راهب نگاهی به وی کرد و لبخندزد.

سامورایی از اینکه میدید راهب بی توجه فقط به او لبخندمیزند برآشفت، شمشیرش را بلند کرد تا گردن اورا بزند.

راهب به آرامی گفت:"خشم تونشانه ای ازجهنم است."

جنگجو با این سخن مکثی کرد،نگاهی به چهره وی انداخت و لبخندی زد.

آنگاه راهب گفت:"این هم نشانه بهشت"