چگونه بال زنم تا به ناكجا كه تویی

بلندمی پرم اما ، نه آن هوا كه تویی

 تمام طول خط از نقطه ی كه پر شده است

 از ابتدا كه تویی تا به انتها كه تویی

 ضمیر ها بدل اسم اعظم اند همه

 از او و ما كه منم تا من و شما كه تویی

 تویی جواب سوال قدیم بود و نبود

 چنانچه پاسخ هر چون و هر چرا كه تویی

 به عشق معنی پیچیده داده ای و به زن

 قدیم تازه و بی مرز بسته تا كه تویی

 به رغم خار مغیلان نه مرد نیم رهم

از این سغر همه پایان آن خوشا كه تویی

جدا از این من و ما و رها ز چون و چرا

 كسی نشسته در آنسوی ماجرا كه تویی

 نهادم آینه ای پیش روی آینه ات

 جهان پر از تو و من شد پر از خدا كه تویی

 تمام شعر مرا هم ز عشق دم زده ای

 نوشته ها كه تویی نانوشته ها كه تویی