شـــــــــــــــــــــــــــــــــــــاعـــــــــرانــــــــــه

یــــــــــــــــــــــــلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدا

"هزار افسانه" می گوید مُغِ

پیر

پرستشگاهِ

ناهیدست روشن

سَهی سَروان به

گِردِ آتشِ فَرمند

- اگرچه این هزاران شب به خوابِ خود نمی

بیند ؛

همانا مهر می

آید . 

بتارانید خواب

از چَشم

سرابِ شب بُوَد

آبستنِ سرچشمه ی مهرآب .

گروهی خواب ،

گروهی خسته و بی تاب

گروهی نیز

بیدارند

- سرابِ خواب را آب نَبوَد

به بیداران

بپیوندید ای یاران

همه خوابند ،

گروه اندکی بیدار

بلی ،

 گویا تنی چندند هشیار

مِهین بانگی

برآمد آسمان کوب

- همانا مهر ، اینک مهر

همانا روشنی

افزای پاینده

همانا مهر

مانا مهر ،

اهورا مهر. . .

هلا مردم ، بر

آمد مهر ، مهر آمد

هلا مردم ، بر

آمد مهر ،

 مهر آمد .

جهان در روشنی

تن شست .