مردي تخم عقابي پيد ا كرد و آن را در لانه مرغي گذاشت . عقاب با بقيه جوجه ها از تخم بيرون آمد و با آنها بزرگ شد . 

در تمام زندگيش ، او همان كا رهايي را انجام داد كه مرغ ها مي كردند؛ براي پيدا كردن كرم ها و حشرات زمين را مي 

كند و قدقد مي كرد و گاهي با دست و پا زدن بسيار، كمي در هوا پرواز مي كرد. سال ها گذشت و عقاب خيلي پير شد. 

روزي پرنده باعظمتي را بالاي سرش بر فراز آسمان ابري ديد . او با شكوه تمام، با يك حركت جزئي بالهاي طلاييش

برخلاف جريان شديد باد پرواز ميكرد

عقاب پير بهت زده نگاهش كرد و پرسيد: اين كيست ؟

همسايه اش پاسخ داد: اين يك عقاب است . سلطان پرندگان . او متعلق به آسمان است و ما زميني هستيم. عقاب

مثل يك مرغ زندگي كرد و مثل يك مرغ مرد . زيرا فكر مي كرد يك مرغ است.