نگاه كن غم درون ديده ام

 چگونه قطره قطره آب مي شود

 چگونه سايه ي سياه سركشم

 اسير دست آفتاب مي شود

 نگاه كن

 تمام هستيم خراب مي شود

 شراره اي مرا

                به كام مي كشد

 مرا به اوج مي برد        

 مرا به دام مي كشد

 نگاه كن

 تمام آسمان من

 پر از شهاب مي شود

 تو آمدي ز دورها و دورها

 ز سرزمين عطرها و نورها

 نشانده اي مرا كنون به زورقي

 ز عاج ها،ز ابرها،بلورها

 مرا ببر اميد دلنواز من

 ببر به شهر شعرها و شورها

 به راه پر ستاره مي كشانيم

 فراتر از ستاره مي نشانيم

 نگاه کن

 من از ستاره سوختم

 لبالب از ستارگان تب شدم

 چو ماهيان سرخ رنگ ساده دل

 ستاره چينِ

            بركه هاي شب شدم

 چه دور بود

 پيش از اين زمين ما

 به اين كبود غرفه هاي آسمان

 كنون

 به گوش من دوباره می رسد

 صدای تو

 صدای بال برفی فرشتگان... 

فروغ فرخ زاد