ای شیطون بلا ...

یا رب نظر تو برنگردد،

برگشتن روزگار سهل است..

یا رب نظر تو برنگردد،

سپاس مطلب قشنگی  قرار دادید

اگر میشه در مورد این شخصیت بیشتر توضیح بدید ممنون میشم

ممنون از توجهتون

راسیاتش من خودم هم از شیخ ابوالحسن خرقانی اطلاعاتی جزئی داشتم

ولی درخواست شما را اجابت کرده،به سراغ ویکیپیدیا رفته و اطلاعاتی اندک ولی مفید در باب شیخ یافتم که امیدوارم مورد نظر واقع شود...

ظاهراً او در سال ۳۵۲ق در روستای خرقان قومس از توابع کوهستان بسطام به دنیا آمده‌است. او بایزید بسطامی را مقتدای خود دانسته و مانند ابوسعید ابوالخیر از احمد بن عبدالکریم قصاب آملی خرقه گرفته. گفته شده که سلطان محمود غزنوی به دیدار او رفته و از او پند خواسته‌است. در گفته‌ها و داستان‌ها به جای مانده که ابوسعید ابوالخیر و پورسینا به خرقان رفته و با او گفتگو داشته و مقام معنوی او را ستوده‌اند. از مریدان و شاگردان نام‌دار او خواجه عبدالله انصاری بوده‌است. مرگ شیخ حسن در روز شنبه دهم محرم سال ۴۲۵ق و در سن ۷۳ سالگی در روستای خرقان بوده‌است

به مکتبی خاص تعلق نداشت و پیر مرشدی نیز نداشت،هرچند که محضر ((قصاب آملی ))را درک کرده بود و هرچندکه ارادت داشت به بایزیدکه صد سال پیش از او در گذشته بود.

خودش اما می گفت :عجب دارم از این شاگردان که گویند پیش ِ استاد شدیم ،ولیکن شما دانید که من هیچ کس را استاد نگرفتم که استاد من خدا بود.

هرچند استادی خاص نداشت ،اما شاگردان بسیار پروراند که«پیر هرات» از آن جمله است و اوست که می گوید:

«عبدالله مردی بود بیابانی ،می رفت به طلب آب زندگانی ،ناگاه رسید به شیخ ابوالحسن خرقانی ،دید چشمه ی آب زندگانی، چندان خورد که از خود گشت فانی ،که نه عبدالله ماند ونه شیخ ابوالحسن خرقانی»

و عجیب است که حتی ابوسعید ابوالخیر نیز می گوید:«من خشت خام بودم،چون به خرقان رسیدم گوهر بازگشتم»

برگرفته از کتاب:جوانمرد نام دیگر تو(عرفان نظر آهاری)