زندگی مال من است ..

در دوردست بوی احساس نیست

این طرفها که گذر کردی دوست

می بینی بوی احساس نشسته بر چمن

در کنارت جاری سمت چشمه ابهام

و چرا این احساس گذری می کند از موج دلم و به یغما می برد دینم را

آن طرفها آسمان رنگ سفیدی دارد که میانش نم نمی باران است

این طرفتر باز هم احساس است

این طرفها ابهام حرف دین و علم است

زندگی مال من است ،در دوردست بوی احساس نیست

حس احساس و منش آنجا نیست

حسم امروز این است...

لحظه ها نیرنگند، هر یکی یک رنگند.

زندگی مال من است

گرچه امروز دگر بویی از حس بلوغ در درون دل من جاری نیست

ولی امروز گلی را دیدم که چکاند از چشمش

شبنمی قطره ی عشق و به من گفت:

که ای جااان

تو دگر فرسوده شدی...

هر زمان بشکنی و خاک شوی...

بشکنی از غصه سرازیر شوی...

شین عشقت برود بشوی شرمنده

هر قدم برداری غوطه ور در چاهی

زیر کوه احساس شوی تنها و فقیر

فقر احساس، تو را در بکشد

آن زمان حس بلوغ می شود همدم تو...

آن زمان مرد احساس شوی

آن زمان می بینی چشمه ی مست نیست

حس و احساس صبوری خشکید

و تو را گویند:مرد احساس شدی

چون که از غصه سرازیر شدی...

چون که از غصه سرازیر شدی...