پدرم گوش كن بهانه مگير       

و غرورمرا نشانه مگير

 از دلم با توحرفها دارم

حرف ازروح كربلا دارم

پدرم حرف نسل ما چيزيست    

 كه شبيه شعارنسل تونيست

كربلا ازنگاه ما شوراست   

نوردرنور، نوردرنوراست

 پدرم فكرتان بلند نبود    

 كربلا تان جوان پسند نبود

 همه كربلا كه ماتم نيست  

قصه وغصه دما دم نيسـت

 اين فقط نيم خالي آن است    

قصه هاي خيالي آن است

 كربلا، كربلاي ما چيزيست  

كه تمام شنيده هاي تو نيست

كربلا حرف د يگري دارد      

به وصال خدا دري دارد

حرف امروزحرف ديروزاست      

خون به شمشيرظلم پيروزاست

پس چرا غم سوارفكر شماست  

"كشته شد واحسين" ذكرشماست

زنده وجاودانه شد به خدا   

مرگ اويك بهانه شد به خدا

كربلا را چقدربد گفتيد 

وچه كم حرف مستند گفتيد

پس چه شد آفتاب پيروزي ؟  

پشت ابر كليشه مي سوزي ؟

كه اگركشته شدحسين چه باك؟     

خون براي اداي دين چه باك؟

فكركن كربلا چرا زيباست ؟   

پرچم دين هنوزپابرجاست؟

 چه كسي اين پيام را فهميد ؟     

"…آي شمشيرها فرود آييد…"

 اوخود ش خواست يك "صدا" بشود    

كه براي خدا فدا بشود

 گفت آن مظهر شكيبايي   

كه" نديدم به غير زيبايي- "

پس توومن چرا نمي بينيم      

ديدنيهاش را نمي بينيم

 روضه خوب است اشك مي آرد     

بوي سقا و مشك مي آرد

تو كفايت ولي به اين كردي   

شد به اصل پيام برگردي؟

پدرم گوش كن بهانه مگير     

وغرورمرا نشانه مگير

كه اگربا تو روي صحبتم است  

"اتقوا من مواضع التهم"است

 حرف امروزنسل من اين است   

كه عزا بي شناخت توهين است

 سگ نه،يارحسين مي مانيم      

وكنارحسين مي مانيم

 مادرم ازشبي كه زاده مرا      

شيرعشق حسين داده مرا

كربلا زينبي ولي زيباست   

استقامت پيام عاشوراســت

 پس چرا آفتاب پيروزي ؟   

پشت ابر كليشه مي سوزي ؟

" مهدي فرجي شاعر معاصركاشان "