امروز توبه می کنم و فردا ... نه ! ساعتی دیگر می شکنمش! باز می بندم و ...
آه خدایا ! تا به خود می آیم می بینم گسستمش! عهدم را با خودت می گویم!
چقدر صبوری که بی وفایی مرا می بینی و دم بر نمی آوری! چقدر با وفایی که
آبرویم را نمی بری! در لحظات شیرین توبه و در لابه لای اشک های بی امانم ،
تمام ورد لبم ، ذکر یا ستار العیوب است و یا غفار الذنوب... ای ساتر عیب
های من! ای آمرزنده گناهان من! مرا از "من" رها ساز! چرا که هر چه ظلم است،
همین "من" بر سر من آورد...

ممنون قشنگ بود

یا ستار العیوب ویا غفار الذنوب استر عیوبنا واغفر ذنوبنا برحمتک یا ارحم الراحمین 

آن نصوح از ترس شد در خلوتی..
روی زرد و لب کبود از خشیتی..
پیش چشم خویش او می دید مرگ..
رفت و می لرزید او مانند برگ..
گفت یارب بارها برگشته ام..
توبه ها و عهدها بشکسته ام..
.
امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: «توبه نصوح، این است که شخص طوری توبه کند که تا آخر عمر به گناه بازنگردد.»

از بســکه شـــــکـســــــتــــــم و بــــسـتم توبه / فـــــــــريـــــاد هـمي کـنـد ز دســــــتـم توبه / ديــــروز به تــــــــوبــه اي شکستم ساغر / امــــروز به ســـاغــــري شـــکستم توبه / جــز وصل تو دل به هرچه بســتم توبه / بــي يــاد تــو هر جـــا که نشستم توبه / در حسرت تو توبه شکستم صد بار / زين توبه که صد بار شکستم توبه . (شعر از ابو سعيد ابوالخير)