ای حضرت انسانی,مسجودشهیدانیدل داده جنون برتو ,حیران زتو حیرانی 

تا سلسله می بندی ,درهلهله می خندی

زان لعل عسل بندت ,کفراست مسلمانی

درطورتجلایی ,آزرگه سینایی

سیمرغ سماواتی ,بال وپرعنقایی

درتربت ودرجامی ,دردشکرآشامی

بسطام وبخارایی ,ماهان تولایی

مدهوشی وهوش از تو,می از تو وجوش از تو

هم باده ی نوش از تو,هم باده فروش از تو 

دف از تو وتاراز تو ,گلبانگ بهار از تو 

صوت از تو وگوش از تو,آواز سروش از تو

گلواژه ی بطحایی ,درشعرشکوفایی

لحن خوش مولایی ,لبیک غزل هایی

درنیل عبوری تو, بیضایدنوری تو 

درمسح مسیحایی ,تعمیدی ویحیایی

سرچشمه ی نوری تو, سینای سروری تو

چون فرش به زیر پا,درعین غروری تو

ای سرورافلاکی ,افتادگی خاکی

هم چنگی وهم زخمه,اواز چگوری تو 

صوفی به تو می گویم ,صافی زتو می جویم 

درهروله ای ممتد,صحرای تو می پویم

کعبه است نگاه تو ,ان چشم سیاه تو

درگاه طواف دل ,لبیک تو می گویم 

شاعر:مهردادبهار