ازآن همدرد و با من مهربان شبهای شک آور

ملول و خسته دل گریان و طولانی

شبی که در گمانم من که آیا بر شبم گرید چنین همدرد

و یا بر بامدادم گرید از من نیز پنهانی

و اینک (خیره در من مهربان) بینم

که دست سرد و خیسش را

چو بالشتی سیه-بالین سوداها

     گذلرد شب

من این میگویم و دنباله دارد شب

خموش و مهربان با من

به کردار پرستاری سیه پوشیده پیشاپیش دل بر کنده

از بیمار

نشسته در کنارم اشک بارد شب

من این میگویم و دنباله دارد شب