قلم خاص + در این دنیا خوب که باشی خاص هستی

zeinab

کوچک که بوديم چه دل هاي بزرگي داشتيم

اکنون که بزرگيم چه دلتنگيم

کاش همان کودکي بوديم که حرفهايش را

از نگاهش مي توان خواند

اما اکنون اگر فرياد هم بزنيم کسي نمي فهمد

و دل خوش کرده ايم که سکوت کرده ايم

سکوت پر بهتر از فرياد تو خاليست

دنيا را ببين... بچه بوديم از آسمان باران مي آمد

بزرگ شده ايم از چشمهايمان مي آيد!!

بچه بوديم دل درد ها را به هزار ناله مي گفتيم همه مي فهميدند

بزرگ شده ايم درد دل را به صد زبان به كسي مي گوييم ...هيچ كس نمي فهمه

elena

یادت ای دوست بخیر ،بهترینم خوبی ؟ خبری نیست ز تو !
دل من می خواهد، که بدانی بی تو، دل سو دا یی من میمیرد
یادت ای دوست بخیر، نازنینم خوبی؟ خبری نیست ز تو
... دل من میخواهد، که بداند چه کسی دردل دریایی تو جا دارد؟
... یادت ای دوست بخیر.
یاد آن لحظه که دستان تو را بوسیدم
یاد آن خنده ی پر معنایت،
که به یادم مانده.
که مرا در دل تنهایی خود جای گذاشت..
من شنیدم که تو هم تنهایی.
من شنیدم که کسی قلب تو را، زیر بی رحمی پایش له کرد
ولی اکنون منو تو مثل همیم
هردو آزرده ی عشق
من دلم بسته به چشمان تو بود، تو دلت بسته به چشم دگران
راستی تو بگو، که بیادم هستی؟
خبری از شب تنهایی من میگیری؟
هرچند تو خودت میدانی، که دلم تنها نیست
من هنوزم به تو می اندیشم که دراین نفرت هر ثانیه ی بغض ز مان.
در تب و تاب شب تیره ی خون،
در میان این همه سایه ی سرد و تو تنهایی و من،
به تو می اندیشم.
و تو در بست غم انگیز زمین پنهانی
و تو تنهایی و من
به تو می اندیشم.
کاش میشد که تو با من باشی
کاش میشد که تورو یافت در این فاصله ها.
کاش می شد به دلت محرم بود
یا به زخم جگرت مرهم شد
من فراموشم شد، آنهمه سردی را.
این همه حرف حدیث، که سرودم امشب
نامه ای بود، به دستان شما
کاش دستت برسد
تا بدانی که من از، شب دلتنگیه تو با خبرم
و چقدر محتاجم،
که تو با من باشی
که تو با من باشی .

elena

چه رفیقان عزیزی
که بدین راه دراز
بر شکوه سفر آخرتم ، افزودند
اشک در چشم ، کبابی خوردند

قبل نوشیدن چای ، همه از خوبی من می گفتند
ذکر اوصاف مرا،
که خودم هیچ نمی دانستم !

نگران بودم من،
که برادر به غذا میل نداشت
دست بر سینه دم در استاد
و غذا هیچ نخورد
راستی هم که برادر خوب است
گر چه دیر است، ولی فهمیدم
که عزیز است برادر، اگر از دست رود
و سفرباید کرد،
تا بدانی که تو را می خواهند
دست تان درد نکند ،
ختم خوبی که به جا آوردید
اجرتان پیش خدا

عکس اعلامیه هم عالی بود،
کجی ِ روبان هم،
ایدۀ نابی بود !

متن خوبی که حکایت می کرد
که من خوب عزیز
ناگهانی رفتم

و چه ناکام و نجیب
دعوت از اهل دلان،
که بیایند بدان مجلس سوگ
روح من شاد کنند
و تسلای دل اهل حرم
ذکر چند نام در آن برگه ی پر سوز و گداز
که بدانند همه،
ما چه فامیل عظیمی داریم !!!

رخصتی داد حبیب،

که بیایم آنجا
آمدم مجلس ترحیم خودم،
همه را می دیدم
همه آنهایی، که در ایام حیات،

من نمی دیدمشان
همه آنهایی که نمی دانستم،
عشق من در دلشان ناپیداست !
واعظ ، از من می گفت،

حس کمیابی بود
از نجابت هایم،
از همه خوبی هام !

و به خانم ها گفت: اندکی آهسته
تا که مجلس بشود سنگین تر
سینه اش صاف نمود
و به آواز بخواند:

" مرغ باغ ملکوتم نیــَم از عالم خاک
چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم"

راستی این همه اقوام و رفیق
من خجل از همه شان !!!

من که یک عمر گمان می کردم تنهایم
و نمی دانستم
من به اندازۀ یک مجلس ختم،
دوستانی دارم !!!

elena

«دوست کسی است که من با او می‌توانم صمیمی باشم و جلو او با صدای بلند فکر کنم.»

رالف والدو امرسن

elena

لحظه هاي سـکـوتـم
پر هـيـاهـوتـريـن لحظات زندگيم هستند
مملو از آنچه مـيـخـواهـم بـگـويـم
و نـمـيـگـويـم

elena

بزرگی روحتــــــــــ را در میان دستانت پنهان کن...!!
که بزرگــــــــــ بودن میان مردم کوچکــــــــــ
سختــــــــ است..!!

elena

یـــادش به خیــــــــر .... بچــه که بودیـــــم ؛
جـــاده ها خـــراب بـــود ,
نیمکـــت مدرســـه ها خـــراب بـــود ،
شیــــرای آب خـــراب بـــود !
زنـــگای در خونـــه هــا خـــراب بـــــود ؛
ولـــــــــی ؛ ........
آدما ســـــالم بـــــــــودن ..... !!

elena

مرداب به رود گفت : چه کردی که زلالی ….؟
جواب داد : گذشتم …. !

elena

sara

دریا باش که اگر کسی سنگی به سویت پرتاب کرد

سنگ غرق شود نه آنکه تو متلاطم شوی

sara

وقتی اورجینال بدنیا اومدی

حیفه کپی از دنیا بری

خودت باش

sara

به خود راست بگو ،

آنگاه توان دروغ گفتن به هیچ کس را نخواهی داشت

sara

امروز ترا دسترس فردا نیست
و اندیشه فردات به جز سودا نیست
ضایع مکن این دم ار دلت بیدار است
کاین باقی عمر را بقا پیدا نیست

sara

زیاد خوب نباش
زیاد دم دست هم نباش
زیاد که خوب باشی دل آدم ها را می زنی
آدم ها این روزها عجیب به خوبی ، به شیرینی ، آلرژی پیدا کرده اند
زیاد که باشی ، زیادی می شوی

zeinab

پلاکم را از گردنم بـاز نکنیــد... میخواهم فرشته هــا بداننــد برای چه بایــد سجــده می کردنــد...

zeinab

من
همانم که وقتی می ترسی به تو امنیت می‌دهم. (قریش 3) برگرد، مطمئن برگرد،
تا یک بار دیگر با هم باشیم. (فجر 28-29) تا یک بار دیگه دوست داشتن همدیگر
را تجربه کنیم. (مائده 54)

sara

کاش نـــارو هم مثل لایک زدنــــی بود…

میـــزدم میزدی ….

نمیــــزدم نمیزدی …

sara

کاش ما آدما هم مثل گربه ها با چند لحظه بو کشیدن ،

میفهمیدیم که هر آشغالی ارزش وقت گذاشتن نداره . . .

sara

داستان از آنجا شروع شد که تو اسمه تمام هرزگی هایت را آزادی گذاشتی . . .

و من از آنجا بی غیرت شدم که فکر میکردم به تمدن رسیده ام !

sara

این روزا باید دشمناتو فراموش کنی …

تنها کسی که می تونه تو رو به خاک سیاه بشونه

یک دوست کاملاً مورد اعتماده . . .

sara

داور قلبم نه سوت دارد

نه کارت قرمز…

راحت باش…

تا دلت می خواهد خطا کن

سکوت میکنم باز هم سکوت میکنم

elena

بسيار
اشخاص كم و نادري هستند كه با سرشت هاي مشخص بتوانند در برابر قدرت
بلامنازع [ =بي مدعي ] كه به آنها داده شده مقاومت كنند و به بيان ديگر،
خود را گم نكنند.((آندره موروا))

zeinab

می.گویند: روزی یکی از انبیای الهی در گذر خود به مردی پیر و فرتوت برخورد
که برای خود جایگاهی در بالای درختی کهن سال ساخته بود و در آن به عبادت
خدا مشغول بود. سر سخن را با او باز کرد و در نهایت پرسید: حالا چرا اینجا
زندگی می.کنی؟

گفت: جوان که بودم در عالم رؤیا به من خبر دادند که بیش از 900 سال زندگی
نخواهم کرد، لذا حیفم آمد که این عمر کوتاه را به جای عبادت، در راه ساختن
خانه و کاشانه تلف کنم.

آن نبی گفت: اما به من خبر رسیده که زمانی خواهد رسید که در آن زمان مردمان
بیش از 80 یا 90 سال عمر نخواهند کرد اما برای خود قصرها و برج.ها
می.سازند.

او گفت: ای بابا، اگر عمر من 90 سال بود که آن را با یک سجده سپری می.کردم.

zeinab

zeinab

تصویری داشتم خیال کردم که در ساحل دریا با خدا قدم میزنم

در آسمان تصویری از زندگی خود دیدم همه جا دو ردپا

یکی از آن من و دیگری جای پای خدا

وقتی در آخرین تصویر زندگیم به روی شنها نگاه کردم

دیدم که گاهی فقط یک رد پا می بینم

دریافتم که اینها در سخت ترین مواقع زندگیم بوده است

از خدا پرسیدم

خدایا فرمودی که اگر به تو ایمان آورم هرگز تنهایم نخواهی گذاشت

پس چرا در سخت ترین مواقع زندگی رد پایی از تو نمی بینم

فرمود ای بنده من

تو را دوست دارم و هرگز تنهایت نگذاشته و نخواهم گذاشت

اگر در سخت ترین اوقات فقط یک رد پا می بینی

آن رد پای من است که تو را به دوش کشیدم

zeinab

خدایا….
یا نوری بیفکن ، یا توری…
ماهی کوچکــت از تاریکی این اقیانوس می ترســـــد

zeinab

مهدی جان !

آلودگی دلهایمان از حد هشدار فراتر رفته ، نفس هایمان به شماره افتاده ، سالهاست زندگیمان تعطیل رسمی است ،

هوای باریدن نداری مولا جان ؟!

zeinab

به سلامتي مادري كه ميتونست از خواب و خوراك و لباسش نگذره، ولي گذشت اما..... هيچوقت منت نذاشت

به سلامتي پدري كه ميتونست به كم قانع باشه به جاي چند شيفت كار كردن يه
شيفت كار كنه و بخور نمير زندگي كنه، ولي واسه رفاه زن و بچش اينكارو نكرد
اما..... هيچوقت خم به ابرو نياورد

به سلامتي معلمي كه ميتونست بدون حرص خوردن درس بده و به اين اهميت نده كه
ياد ميگيرن يا نه بعدشم سر برج حقوقش رو بگيره، ولي نكردو جاش با تمام اذيت
و شيطنت دانش آموزا با تمامه وجودش بهشون درس ميداد و تهش سر برج اون حقوق
ناچيزش كه جبران لحظه اي از مشقتي كه ميكشه نميشه رو ميگيره اما.....
هيچوقت اعتراض نكرد

zeinab

خــــــــدایا

دلـــــــــــــــم بــــــه ســـــان قطــــــــب نمـــــــــــــــاست

وقتی عقربـــــه اش بــــــه سمت تــــــو می ایستد

آرام می شـــــــــود ...

zeinab

چه کسی میگوید که گرانی شده است !

صحبت ارزانیست ...

دل ربودن ارزان .. دل شکستن ارزان ..

آبرو قیمت یک تکه نان ..

و دروغ از همه چیز ارزان تر...

قیمت عشق چقد کم شده است ؟!؟

کمتر از آب روان ..

و چه تخفیف بزرگی خورده است ، قیمت هر انسان . . .

zeinab

آقاجان..
شرمنده ایم از اینکه هر شب می خوابیم و شمابه جای ما استغفار می کنید

شرمنده ایم از اینکه با گناهان مان ظهور شما را به تاخیر می اندازیم

شرمنده ایم از اینکه گریه های هر شب تان به خاطر خطاهای ماست

شرمنده ایم از اینکه دل تان سنگین است نه از دست دشمنان تان بلکه دست شیعیانتان

شرمنده ایم از اینکه مسلمانان مظلوم غزه و میانمار را از یاد برده ایم

شرمنده ایم از اینکه هنوز سیصد و سیزده نفر مسلمان واقعي پیدا نشده

شرمنده ایم از العجل های دروغین مان

شرمنده ایم از نماز های آخر وقتمان

شرمنده ایم ازقلبی که به گناه سیاه و آلوده شده

شرمنده ایم از این همه بی اعتنایی و بی توجهی

و شرمنده تر از اینکه با کار هایمان علی و آل علی را دشمن شاد کردیم

zeinab

موقع خداحافظی که می شد می گفت: الهی از عمرت پشیمون نشی... ........... آیت الله بهجت را می گویم.

zeinab

در جاده انقلاب روي يكي از تابلوها نوشته شده بود:

جاده لغزنده است،دشمنان مشغول كارند با احتياط برانيد،

...سبقت ممنوع...دير رسيدن به پست و مقام بهتر از هرگز نرسيدن به امام است...

حداكثر سرعت مجاز،سرعت حركت ولي فقيه است.

اگر پشتيبان ولايت فقيه نيستيد لااقل كمربند دشمني را نبنديد و

با دنده لج حركت نكنيد.

zeinab

یه روز یه پیرمردی کنار خیابون ایستاده بود

یه کاغذی به سینه اش بود که روش نوشته بود من نابینا هستم

کلاهی هم جلوش بود که 3سکه داخلش بود

روزنامه نگاری اون رو دید و کاغذ روی سینه اش را برداشت

روی کاغذ دیگری چیزی نوشت و به گردن پیرمرد انداخت

فردای اون روز کلاه پیرمرد جای سکه انداختن نداشت و از سکه پر شده بود

(روی کاغذ نوشته بود: امروز یک روز زیبای بهار است. ولی من آن را نمی بینم)

gomnam

خدایا باید پاسخگوی سوالم باشی:
تویی که یادم دادی بیجا قضاوت نکنم،چرا خواستی اعتماد کنم؟
نگفتی شاید دیگر نتوانم اعتماد کنم؟ نگفتی شاید اعتماد بعدها زمینه ی قضاوت بیجا شود؟
اعتمادم تمام شده است،میخواهم کمی طعم غریبگی را هم بچشم،شاید تلختر نباشد...
خدایا، گلایه دارم...

گمنام

sara

هیچوقت شخصیت خودت رو برای کسی تشریح نکن.

چون کسی که تو رو دوست داشته باشه بهش نیازی نداره،

و کسی که ازت بدش بیاد باور نمی کنه.

zeinab

نمی دانم برای چی بود!

برای تشویق سر ِ صف مدرسه

و آن کارت امتیاز

یا برای آن تراش قرمز در غرفه ی جوایز مدرسه

اما ته ِ ته ِ دلم که فکر می کنم

می بینم برای خودم بود برای خدام

برای دینم بود

اگه نبود

چرا آن روز صبح که می خواستم بروم مدرسه و چادرم نبود

تا دبستان که می رفتم گریه می کردم

کارت امتیاز که در کیفم بود!

تشویق هم که شده بودم!

ته ِ ته ِ دلم برای خدا بود

zeinab

رفته ام دکتر

قرار است گوش سمت راست ام را شستشو بدهد!

دکتر وارد مطب می شود در را پشت سرش می بندد

می گوید:

خوب روسری ات را در بیار!!

یک لحظه سکوت می کنم

بعد حواسم نیست

حواسم به هیچ چیز نیست

حواسم به خودم هم نیست

کم کم حواسم را جمع می کنم

_ دکتر! می خواین گوش ام را شستشو بدهید !

_ روسری ات خیس می شود ها !!

توی دلم خنده ام می گیرد

گوشه ی روسری ام را جمع می کنم

..

با روسری خیس بر می گردم خانه!

لذت خاصی دارد وقتی باد نم روسری ام را می برد!

..

توی دلم به این فکر می کنم

که چه دلیل خنده داری می شود

کشف حجاب برای اینکه روسری ام خیس نشود

zeinab

گاهی که میرسم به تَهِ تَه ِخط گرفتاریهام

همونجا که حرفی نمی مونه جز شکایت کردن

چشمامـو میبندم و به بعضی آدمـهـای دیگر فکــر میکنم ...

به آدماے گرفـــتار تر، مـــریض تر، تنـــهاتر ...

خدایا شکــــرت ...

elena

خجالت نکش..

اینجوری هم به من نگاه نکن...

تو در چشمان من از تمام فرشته های دنیا زیبا تری...

حتی با این لباس کهنه...

با این دستهای چروک و سرما زده ..

لبخند بزن عروسک من...

سهم تو از دنیا لقمه ی کوچکی است که در دست داری...